Stało się. Pokrzyczeliśmy, pokrzyczeliśmy a zarząd województwa zrobił to, co było wiadomo już od dawna. Marszałek rządzi, więc marszałek wie, co dla gorzowskiego szpitala jest dobre, a co nie.

Już po objęciu fotela dyrektorskiego w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Wojewódzkim w Gorzowie przez Marka Twardowskiego i pierwszych spotkaniach z nim, wiadomo było, że nie ma odwrotu od przekształcenia placówki.

Co by nie mówić o dyrektorze, on mówić potrafi i kiedy nie wchodzi się z nim w polemikę, można mu nawet zaufać. A tego że dyrektor polemiki nie znosi, wiedzą doskonale ci, którzy się w szpitalu ostali.

Już na pierwszym spotkaniu w ubiegłym roku dyrektor przekonał mnie do faktu, że szpital długo się nie utrzyma (pisałam o tym choćby w felietonie „Uwierzyć dyrektorowi”) i dziwiło mnie tylko, że nie dali się przekonać inni, także z Rady Społecznej Szpitala, także sam przewodniczący NSZZ, który nie tylko w audycji dla telewizji Teletop (tam byliśmy razem) wytaczał wszelkie możliwe działa przeciwko dyrektorowi.

Przez pół roku urzędowania Marka Twardowskiego role się odmieniły. Dziś mnie nękają wątpliwości, a ci, którzy wątpili wcześniej, są za. Dlaczego? To powtórzyli w ostatnich dniach wielokrotnie, więc zajmę się tym, co mi nie pozwala spokojnie spać.

Otóż zwykle mam zasadę dawać szansę, zawierzyć słowom, które – tego oczekuję – powinny się jakoś zrealizować. W przypadku słów dyrektora Twardowskiego tak niestety, nie jest.

Trzeba by zrobić rachunek sumienia.
Po pierwsze: z obietnic dotyczących pełnego oddłużenia szpitala zostały nici.
Po drugie: z terminu przekształcenia szpitala w spółkę prawa handlowego też dyrektor już się wycofał.
Po trzecie: z kolejnego terminu, który dotyczył złożenia w ministerstwie kompletu dokumentów na dofinansowanie, zrobił się najpierw maj, a w sobotę usłyszeliśmy, że najwcześniej zdarzy się to w wakacje (sic!)
Po czwarte: z obietnicy, że – cytuję: „Nie będą mieli łatwo (komornicy – dop. red.). A miliony nienależnie pobrane przez komorników też odbierzemy” będą kpiły jeszcze nasze wnuki.
Po piąte: komornicy nie tylko się nie przestraszyli, ale uczynili niespotykany w historii żadnego szpitala atak na swoje należności. W związku z powyższym oraz sobotnią wypowiedzią zastępcy dyrektora departamentu ochrony zdrowia Urzędu Marszałkowskiego Tomasza Wróblewskiego – cytuję: „Po przekształceniu dług szpitala przejmie zarząd, więc najazd komorników z obawy przed likwidacją szpitala nie jest właściwy” – nieumiejętność prowadzenia rozmów z wierzycielami należy wpisać na listę zasadniczych błędów dyrektora Twardowskiego.

Dlaczego jeszcze zwątpiłam, gdy inni uwierzyli? Bo jak długo żyję, a jest tych lat trochę, nie słyszałam, by przeprowadzić coś, co nie ma ani biznesplanu, ani schematu działania, ani wyceny majątku, ani struktury, ani żadnej rzeczy, która jego jest. Gdyby ktoś z przedsiębiorców wystąpił do Urzędu Marszałkowskiego z wnioskiem o dofinansowanie najlepszego na świecie projektu, a nie dostarczyłby tego, co powyżej – i całej tony dokumentów potwierdzających pomysł oraz zabezpieczających jego ryzyko – nigdy w życiu nie byłby potraktowany poważnie. Zresztą, obserwacja życia dowodzi, że zasada „jakoś to będzie” zdaje egzamin do pierwszego problemu, a potem – nie wiadomo jak i kiedy – tworzy się ich lawina.

Gdyby lekarz, chciał operować pacjenta bez sprawdzenia wszystkich jego wyników i właściwego przygotowania chorego, mogłoby się okazać, że ten nie przeżyłby nawet cięcia powłok skórnych.

Nie chciałabym, żeby tak stało się ze szpitalem w Gorzowie. Dziś pacjentowi jest wszystko jedno, kto zarządza placówką medyczną, byle ona ratowała mu zdrowie i życie nie tylko wtedy, gdy będzie trzeba wyciąć wyrostek, ale także, gdy pojawi się większy problem. Bo ten pacjent przez całe swoje życie płaci ubezpieczenie do wspólnej kasy i w sytuacji utraty zdrowia nie może być przedmiotem wożonym od Annasza do Kajfasza, bo gdzieś – czytaj: w Gorzowie – nie będzie opłacało się go przyjąć.

Jest jeszcze kilka faktów, które każą mi wątpić w słowa dyrektora Twardowskiego, ale o nich tym czasem sza, bo najważniejsze jest dobro społeczne.

Hanna Kaup
redaktor naczelny/wydawca

Dodaj komentarz:

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

langsam langsam ganz einfach <czytaj dalej>

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>