zygmunt_marek_piechocki BLOG

Iwona Kusiak (pisarka), Adam Bałdych (muzyk), Kamila Pietrzak-Polakiewicz (aktorka) w moim Łośnie! Ale nie tylko oni przecież! Bo jeszcze Witold Jurewicz (choreograf), Maciek Pawlenia (filmowiec), Tomek Polakiewicz (opiekun pedagogiczny), wreszcie Karolina Miłkowska-Prorok i jej mąż Emilian: ona wolontariuszka-specjalistka w aktorskich sprawach, on Szef całości.

A wszyscy całkowicie i bez reszty zaangażowani w projekt „Lato w teatrze”, kolejny raz realizowany z dzieciakami i młodzieżą Łośna, jego okolic, a nawet Gorzowa Wielkopolskiego. Więc integracja! A to ważne!

Tym razem nie stricte spektakl teatralny, a interaktywne widowisko ocierające się o happening, pokaz pantomimiczny. Bez słów. Ale z muzyką - tutaj znakomita kreacja i rozbudowanie kilkunutowego tematu autorstwa Adama Bałdycha, który ją do całego pokazu skomponował i nagrał.

Jakże ważny to gest muzyka o ustalonej już sławie, który mimo tylu własnych recitali, koncertów znalazł czas dla dzieciaków, zaangażował się i to bardzo udanie. Noo, marka Made in Bałdych!
W czasie jednej z przerw w próbach Adam powiedział mi, że to jego spłata tego, co otrzymał w Małej Akademii Jazzu, w której uczestniczył jako uczeń szkoły podstawowej. – Może, a właściwie jestem przekonany, że tak się stanie: któryś z tych brzdąców zostanie artystą, sławnym artystą. Dlatego musiałem tu być, dać coś z siebie – stwierdził.

Projekt warsztatów, a później scenariusz spektaklu napisała Iwona Kusiak. Całość nazwała „Symfonią życia”. I jak w symfonii, zwłaszcza takiej, jaką znawcy nazywają programową – muzyka przedstawia i ilustruje treści literackie; tutaj mamy prezentowanie różnorodnych zdarzeń, aktorzy pokazują sytuacje, jakie spotykamy na co dzień: niedocenianie, opuszczenie, lekceważenie, przemoc, radość, to, co dzieje się na szkolnym korytarzu. I jak w symfonii kompozytor stosuje różnorodne instrumenty dla pokazania treści, tak tutaj także wiele środków przekazu: ruch, krzyk, gesty.

Kiedy prawie codziennie mogłem oglądać próby w łośnieńskiej świetlicy (tej dużej), nie sądziłem, że z tych urywków, z tego biegania, kulania się, klęczenia, leżenia na deskach świetlicowej widowni, będzie taki zwarty, czytelny obraz dzisiejszej (a może i niedzisiejszej, ale istniejącej zawsze i takiej, co kiedyś będzie) rzeczywistości, którą trzeba naprawiać, cerować, splatać ze sobą każdym dobrym gestem, słowem. Rzeczywistości pełnej brutalności, nietolerancji, niezrozumienia, nienawiści, przekory.

Widziałem ten spektakl dwukrotnie. W sobotę w Łośnie i w niedzielę w gorzowskim MCK. Tam już ze stosownymi światłami, przy zasłoniętych oknach. Czy będzie to miało jakąś wymowę, że napiszę o dwóch łzach w moich oczach w czasie finału? A były! Wzruszyłem się grą tych dzieciaków, tym co pokazali, tym jak to zrobili, jakie swoje emocje oddali nam, widzom. Czy naprawią Świat? Nie wiem, nawet wątpię. Ale może w nich samych jakaś przemiana, jakaś refleksja?

Uważam, że to co zrobili autorzy i realizatorzy projektu, zasługuje na aplauz, zainteresowanie, ba, pomoc decydentów i możliwość dalszego działania. W końcu przecież 400 lat wstecz Kanclerz Jan Syriusz Zamoyski w akcie fundacyjnym Akademii Zamojskiej napisał: „Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie”. Więc?

Nie wiem, jak potoczą się dzieje spektaklu i historia dzieciaków z Łośna. Wiem jednak, że warto było podjąć taką twórczą inicjatywę.

Że ani praca nad projektem i scenariuszem (Iwona Kusiak), reżyserowanie (Kamila Pietrzak-Polakiewicz), choreografia (Witold Jurewicz), muzyka (Adam Bałdych) i to wszystko, co złożyło się na znakomity wynik końcowy, nie było marnowaniem, trwonieniem czasu i danych na projekt pieniędzy.

Postscriptum
No! Oczywiście – dzieciaki były wspaniałe i zasłużyły na ten aplauz, którego byłem i uczestnikiem, i świadkiem!

Z. Marek Piechocki
Foto Z. Marek Piechocki

Dodaj komentarz:

Komentarze:

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

langsam langsam ganz einfach <czytaj dalej>

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>