Okres dojrzewania to dla młodego człowieka bardzo trudny czas zmagania się z rozterkami na temat własnej tożsamości, seksualności, funkcjonowania w środowiskach. Dlatego potrzebuje autorytetu, kogoś, kto przeprowadzi go przez labirynt młodości i wytłumaczy, na czym polega dobre życie.

Dziecko dorastając, musi przejść inicjację. To słowo trochę zapomniane i niemodne. Ale inicjacja ma mu pomóc stać się człowiekiem świadomym niebezpieczeństw, odpowiedzialnym za siebie i innych, mądrym, stałym, opanowanym. Tak kiedyś definiowano dojrzałość. Choć dzisiejsze czasy zostawiają nieco większy niepisany margines na dorastanie, uważam, że jest to tendencja niekorzystna. Jednostka, na tyle wcześnie, na ile to możliwe, powinna stać się samodzielna, odważna i aktywna.
Ten, kto będzie towarzyszył jej w procesie wchodzenia w dorosłość, niech będzie osobą zaufaną, do której przyjdzie w razie potrzeby, zasięgnie rady, wygada się bez obaw, że zostanie wyśmiana lub jej problemy zbagatelizowane. Co może więc uczynić rodzic, który chce stać się przyjacielem dziecka?

Po pierwsze: nie zmuszać!
Rzeczy, które nie mają obiektywnej wartości, nie można traktować obligatoryjnie. Każde dziecko, któremu rodzice od najwcześniejszych lat stawiają granice i uczą kultury osobistej, ma wewnętrzną intuicję samowychowania. Podkreślam, że wychowanie musi cechować konsekwencja i dobre reguły. Największy bunt powstaje u dziecka wtedy, gdy zmusza się je do rzeczy, których nie chce i narzuca, np. sposób ubierania, zachowania, zainteresowania, przyjaciół czy drogę życiową.

Po drugie: być dostępnym
Jesteśmy zabiegani. Brakuje nam czasu na podstawowe obowiązki. W pośpiechu jemy, rozmawiamy, spotykamy się. Brakuje głębi i zatrzymania, nieco więcej uwagi poświęconej tym, którzy najbardziej nas potrzebują.
Dziecko, drogi Rodzicu, będzie Cię zaskakiwać w najmniej oczekiwanych momentach, dlatego zawsze powinieneś być czujny i gotowy do rozmowy z nim. Jeśli naprawdę nie możesz poświęcić mu uwagi, umów się na najbliższy konkretny termin. Może to śmieszne, zapisywać w kalendarzu takie daty, ale w ten sposób może dostrzeże, że zależy ci na nim i że poważnie traktujesz jego sprawy. Pamiętaj też, aby spytać, z jakim problemem pociecha przyszła do Ciebie.

Po trzecie: partnersko współdziałać
Jednostka, która ma stać się autonomiczna, samodzielna i twórcza, potrzebuje obecności kogoś, kto ją w pełni zaakceptuje. Akceptacja odnosi się do istoty człowieka jako podmiotu, nie przedmiotu, a więc kogoś wartościowego samego w sobie, z natury. Akceptacja nie oznacza przyklaskiwania złym czynom, ale polega na bezwarunkowej miłości. I tę bezwarunkową akceptację należy dziecku pokazywać nawet w sytuacjach konfliktowych. Będąc rodzicem, warto codziennie przypominać sobie, jak kiedyś było się nastolatkiem, by nie stawać się zbyt surowym wobec dzieci. Potrzebna jest cierpliwość i mądrość. Mądrość, by udzielać wartościowych rad i karać, jeśli okaże się to konieczne. Jednak kary powinny być sporadyczne. W większości przypadków same konsekwencje niewłaściwego czynu dziecka będą dla niego wystarczająco dotkliwe. Jeśli jednak okaże się inaczej, kara musi być powiązana z rodzajem złamanej zasady. Np.: szesnastoletni syn przychodzi do domu godzinę po umówionym czasie. W efekcie nie zabraniamy mu wyjścia z kolegami do kina, ale przy okazji kolejnego spotkania poza domem, będzie musiał wrócić godzinę wcześniej.

Takie zdrowe granice uczą dziecko bycia słownym, punktualnym, wyrabiają charakter i pokazują, że trzeba ponosić odpowiedzialność za swoje czyny. Nie ma w nich więc niczego złego. Kara powiązana z przekroczeniem reguł jest uzasadniona. Dziecko uczy się, że są zasady, których należy przestrzegać. Takie metody pomogą mu stać się dojrzałym człowiekiem. Warunkiem sukcesu wychowawczego jest jeszcze jedna rzecz. Metody należy używać w atmosferze miłości i szacunku, a nie lęku i złości. Niech dają dziecku poczucie bezpieczeństwa – to rodzicielski obowiązek. A poczucie bezpieczeństwa i zaopiekowanie dziecka to warunek jego prawidłowego rozwoju.

Dominika Kizińczak

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Przebudują Ikara

Przetarg na przebudowę ostatniego etapu ulicy Ikara rozstrzygnięty. Kolejna osiedlowa uliczka zostanie w pełni przebudowana. Nowa nawierzchnia ul. Ikara ułatwi codzienne ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

«	maj 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Grochówki żadnej tam nie widziałem tylko długa kolejkę po watę cukrową.
Nowy wojewoda nowe porządki.
<czytaj dalej>

Nie ma w Polsce wojska. Piknik 3majowy tylko to dowiódł żadnego czołgu ja płaci grunwaldzkim, bo wszystkie oddaliśmy Ukrainie. 2 taki i 2 Pilice <czytaj dalej>

a w gryfinie była super zabawa <czytaj dalej>

Obchody na "bogato". Już nawet nielegalne, za "tamtej" Polski były z atrakcjami.
Jakieś orkiestry, występy, tance, a tu <czytaj dalej>

Pierwsze zdjęcie od gory:radny Kaczanowski, zobacz, tam jest pomnik Pioniera, nic nie zrobiłeś, aby nie był zaniedbaany. Następna sprawa, ile imp <czytaj dalej>