zygmunt_marek_piechocki BLOG

Niedzielny wieczór pierwszego marca 2015 roku.
Za szybami okien mojego pokoju już ciemno. W bloku naprzeciwko zapalone światła. Intymność domowych przestrzeni zasłaniają firany, story. Za nimi historie, których nie poznam. Ale może jest tak, jak wierszu ks. Jurka Hajdugi:

Wiersz

już na samo wejście
przy pierwszym wersie

rzuca się na mnie
jak na swego pana

przynosi kartkę wie
gdzie leży pióro

tak się rzucamy
do rana

Tak. Może ktoś tam pisze wiersz. Ja chcę zapisać piątkowy wieczór. Muzykę. Ale może najpierw jedno zdanie o przedwieczorze czwartkowym. O porażce poetyckiej, co to w mieście Zielona Góra została mi objawiona. Moja porażka. A tak sobie obiecywałem, nie wstępować w żadne szranki słowami, wersami. No cóż? Uczę się na błędach. Jak każdy. Ale dosyć!

Na takie wieczory z Muzyką, jak piątkowy w Filharmonii Gorzowskiej czeka się, może nawet niecierpliwi, że dni zbyt powoli mijają do tego dnia, kiedy będzie można posłuchać Koncertu skrzypcowego D-dur Piotra Czajkowskiego i VII Symfonii Antonina Dvořáka. Bo przecież wie się, że to arcydzieła! Że kompozycje niezwykłe!

Już poczytałem dobrych recenzji o ich wykonaniach przez naszą orkiestrę z Panią Moniką Wolińską za pulpitem dyrygenckim, więc się nie będę powtarzał. Także o znakomitej kreacji solisty skrzypka Pana Romana Simocića w Koncercie a także w bisie - Balladzie Eugène Ysaÿe.

Ale muszę sobie zapisać bis orkiestrowy. Bis orkiestrowy, więc rzadkość. Niespodzianka. W moim wymiarze transcendentalna – po czwartkowych wydarzeniach – Valse Triste Jeana Sibeliusa. Jakby na mój spleen.

Walc Triste. Ciekawa historia tego utworu. Otóż kuzyn Jeana Sibelisusa, dramaturg fiński Arvid Järnefelt napisał sztukę „Kuolema” („Śmierć”). To tragedia w trzech aktach. I do tego to dramatu Jean napisał muzykę. I tak naprawdę to część pierwsza z szczęściu napisanych – Tempo di valse lente – Poco risoluto jest graną, popularną.
To op. 44., wydzielone przez kompozytora z całości i nazwane Valse Triste - muzyka ilustrująca scenę pierwszą dramatu. Przejmująca scena, przejmująca narracja muzyczna:

Noc. Przy łóżku chorej matki siedzi jej syn. Walczy ze snem. W końcu znużony, zasypia. W pomieszczeniu pojawia się, przemieszczając nie wiadomo skąd, czerwona poświata. Słychać muzykę, najpierw gdzieś z oddali - później narasta, jest coraz bliżej. Zarówno poświata jak i muzyka budzą śpiącą kobietę, która wstaje z łóżka. Ma na sobie długą koszulę, która faluje jak balowa suknia kiedy Przebudzona zaczyna chodzić po pokoju, wykonywać ruchy rękoma, tańczyć. Pojawiają się przy niej dziwne postaci, poruszają się w rytm walca. Ta, która przed chwilą umierała, tańczy z nimi, próbuje nawiązać kontakt wzrokowy, ale oni unikają jej spojrzeń. W końcu, wyczerpana kładzie się z powrotem do łóżka – muzyka zatrzymuje się. Kobieta po chwili podnosi się. Znów zaczyna swój taniec – wracają również „tamci”. Tempo tańca narasta. Jakaś dziwna radość opanowuje tańczących. Ale tylko na chwilę. Rozlega się głośne pukanie do drzwi. Kobieta płacze, widma znikają. Kończy się muzyka. W progu stoi śmierć.

Jakimi słowami miałbym oddać to, co czułem, kiedy słuchałem Sibeliusowego walca z estrady Filharmonii Gorzowskiej? Są takie?

Odnajdowałem w tym wykonaniu wszystko to, co działo się w tym fińskim pokoju umierającej – nadzieję, pożądanie życia, ale i tę świadomość zadaną każdemu z nas – nieuchronności ostatecznej odmowy światła.

I tak coraz to ciszej. I taki dziwny żal. Jak w ostatnich taktach Triste.

Może przeczyta? Przeczytają?
Dziękuję Pani Moniko! Dziękuję, Muzycy FG!

Z. M. Piechocki

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>

Gumofilce na traktory i do Warszawy. Żoliborz wam pomoże. <czytaj dalej>