Hanna Kaup BLOG

Po 22.00 skończył się piątkowy koncert Jarosława Śmietany z jego kwintetem i orkiestrą Filharmonii Gorzowskiej.

Kto zdecydował się spędzić piątkowy wieczór na koncercie „Autumn suite”, z pewnością nie żałuje.

Lubię, kiedy artysta jest też człowiekiem i tak jak Jarosław Śmietana „gadułą”. To burzy niewidzialny mur między sceną a widownią i wprowadza atmosferę przyjacielskiego spotkania.
– Jesteśmy tu, żeby połączyć dwa światy: klasyczny i jazzowy. Napisałem ten projekt jakieś dziesięć lat temu dla Nigela Kennedy, z którym mam szczęście współpracować – powiedział na wstępie Jarosław Śmietana, po czym wyraził zachwyt nad Filharmonia Gorzowską: – Urodziłem się w Krakowie i tam mieszkam. Jestem Krakusem, ale z zazdrością patrzę na tę piękną salę. My mamy jakiś barak, do niczego niepodobny.

W pierwszej, znacznie krótszej części, Jarosław Śmietana i towarzyszący mu muzycy: Maciej Sikała – saksofon, Paweł Tomaszewski – fortepian, Tomasz Kupiec (czyli, jak żartował gitarzysta – Tomas Kaufmann) – bas i Adam Czerwiński – perkusja, przestawili cztery utwory nawiązujące do początków muzyki jazzowej.
– To będzie w 50 procentach improwizacja wobec napisanego tekstu, bo tak jest w jazzie – mówił Śmietana. – Potem, po 15 minutach przerwy koniecznej do zainstalowania się orkiestry, zagramy znacznie dłuższą „Autumn Suite”, składającą się z pięciu części: Narodziny, Okapi, Dzieci, Taniec i Wiadomość. Każdą z nich rozpocznie impresja w wykonaniu jednego z nas.

Projekt, z którym Jarosław Śmietana przyjechał do Gorzowa, miał pogodzić jazzfanów, którzy uważają, że muzyka symfoniczna jest skostniała i fanów muzyki poważnej, którzy uważają, że jazz to jakiś hałas. Z pewnością cel został osiągnięty, bo i muzycy i publiczność – wszyscy wychodzili po koncercie usatysfakcjonowani. Trzy godziny obcowania z dźwiękami pozwoliły zapomnieć o tym, że na zewnątrz jest inny świat. I stało się tak, jak mówił Jarosław Śmietana: muzyka, która jest magią, bo trwa tylko wtedy, gdy się ją wykonuje, sprzyjała wyciszeniu i skłaniała do zastanowienia nad sensem naszego życia tu na ziemi, naszej codziennej gonitwy oraz nad emocjami, których zbyt często się wstydzimy.

Hanna Kaup
foto Michał Kapuściński

Dodaj komentarz:

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>

Gumofilce na traktory i do Warszawy. Żoliborz wam pomoże. <czytaj dalej>