Gontowiec Podróżny BLOG

Czas na ostatnie bornholmskie migawki. Zabieram Was dziś do dwóch miejscowości na A: Allinge i Arnager. Szczególnie dużo do zaoferowania ma rozrośnięte wokół dawnego portu rybackiego Allinge, będące dziś – wspólnie z Sandvig – głównym centrum turystycznym wyspy. Nie ma się co dziwić, blisko stąd i do ruin ogromnego zamczyska (Hammerhus), i do malowniczych klifów oraz wrzosowisk Hammeren, i nawet do Wysp Groszkowych, czyli do archipelagu Ertholmene.

Dlaczego wyspy nazwano „groszkowymi”? Ponieważ prawidłowy zapis ich nazwy powinien wyglądać tak: Ærtholme, a w języku duńskim „ært” to po prostu „groszek”. Zresztą i tak najczęściej określa się je wszystkie nazwą największej spośród nich – Christiansø. Wysepek jest sześć, zajmują łączną powierzchnię 39 ha, nie ma na nich słodkiej wody i poruszać się po nich można wyłącznie pieszo. Tylko dwie największe są zamieszkałe, natomiast wysepka Østerskær, czyli „szkier wschodni” albo „wschodnia skała”, jest najdalej na wschód wysuniętym terytorium Danii. Nie dotarliśmy tam, bo po prostu za mało czasu przeznaczyliśmy na Bornholm.

Podczas naszych podróży po Królestwie Danii niejednokrotnie odwiedzaliśmy miejsca, w których powstają współcześnie ciekawe architektonicznie budowle. W Allinge chcieliśmy zobaczyć Domen, czyli budynek w kształcie otwierającej się kuli. Według mnie bardziej przypomina kwiat lotosu, nie sądzę jednak, żeby to właśnie było zamysłem budowniczych. Wybudowano go dla celów dorocznych spotkań w ramach duńskiego festiwalu demokracji i dialogu Folkemødet („Spotkanie Ludu”).

Spotkania są czymś w rodzaju otwartej debaty pomiędzy politykami i zwykłymi obywatelami uzupełnionej o szereg wydarzeń towarzyszących: bezpłatne koncerty, warsztaty, wystawy, kolacje tematyczne… coś podobnego do naszej Akademii Sztuk Przepięknych organizowanej w ramach Poland Rocka. Trwają trzy dni i cieszą się sporym zainteresowaniem społeczeństwa. W tym roku Folkemødet w Allinge ma się odbyć w terminie 13-15 czerwca.

Szkielet Domenu zbudowano z drewna daglezji bornholmskiej, na okładziny użyto różnych rodzajów drewna z recyklingu, a przezroczyste przedsionki powstały z pleksiglasu. Ośmiometrowej wysokości kopuła ma 212 m² powierzchni. Znajduje się w niej sala na 150 osób, salonik i kilka mniejszych pomieszczeń. W piwnicy zainstalowano toalety, a na zewnątrz taras dostępny także dla niepełnosprawnych. Posiedzieliśmy trochę na tym tarasie, poodpoczywaliśmy, a potem ruszyliśmy do Arnager, znanego z posiadania najdłuższego drewnianego pomostu w Danii. Podejrzewam, że mógł już on zostać zdegradowany przez jakieś współcześnie wybudowane molo, ale i tak robi wrażenie. Zbudowany w 1884 r. dwustumetrowy pomost łączy wieś z małym portem rybackim. Podobno pod koniec XVIII w. planowano utworzenie w tym miejscu portu wojennego, jednak z powodu wypadku, jakiemu uległa jedna z królewskich fregat, zamiary te zarzucono.

Jeżeli popatrzeć na Bornholm przez pryzmat polskiej wyspy Wolin, to jest całkiem spory (na Bornholmie zmieściłyby się dwa Woliny), a jeżeli przyrównać go do Warszawy, to jest niewiele większy od obszaru zajmowanego przez naszą stolicę. Jest za to absolutnie wyjątkowym miejscem, ponieważ jego budowa geologiczna zdecydowanie różni się od reszty Danii. Mawiają o nim „wyspa spełnionych marzeń”, „Skandynawia w pigułce” – idąc tym tropem, warto zacytować miejscową legendę, zgodnie z którą Bóg ulepił Bornholm z najbardziej udanych skandynawskich części, jakie pozostały mu po akcie stworzenia.

Naprawdę warto tę perełkę odwiedzić. Gdybyście kiedyś się wybierali, pamiętajcie zarezerwować sobie na tę okoliczność jeden dodatkowy dzień, bowiem rano i wieczorem pływają z Bornholmu promy na Christiansø. Jeżeli wybierzecie się tym porannym, swobodnie zwiedzicie obie wysepki archipelagu Ertholmene, a wieczorem możecie je już opuścić. A gdyby komuś zamarzył się nocleg na Wyspach Groszkowych, to mają tam jeden hotel z kilkoma pokojami, kemping z ok. 20 miejscami i może jakieś kwatery prywatne.

Maria Gonta
foto Gontowiec Podróżny


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Jest tak bo zdurnieliśmy..... <czytaj dalej>

Tę kwestię reguluje kościół katolicki
Nauczy się by wybierać dobro.

Ale feministkom temat jest obcy i stąd lewica czyli opieku <czytaj dalej>

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>