Koncert „Teatr naszą radością” dowiódł, jaką pasję rozbudza Studio Teatralne Dzieci i Młodzieży.

– Ja sobie nie wyobrażam teatru bez studia teatralnego – ogłosił Jan Tomaszewicz, dyrektor teatru im. J. Osterwy w Gorzowie. 10 czerwca na jego scenie wystąpiły wszystkie grupy dziecięce i młodzieżowe uczące się fachu od profesjonalnych aktorów.

Zakończony sezon 2012/2013 najpierw podsumowała kierownik studia Krystyna Zienkiewicz. Następnie Jan Tomaszewicz podziękował rodzicom adeptów teatru za wyrozumiałość i cierpliwość. Zaznaczył też, że teatr kształtuje osobowość dzieci i ostrzegł, że niekiedy fascynacja zawodem aktora przynosi rozczarowanie. – Ale ja trzymam kciuki – dodał. Na scenie pojawił się także prezes Stowarzyszenia Miłośników Teatru Henryk Maciej Woźniak.

Prezentację poszczególnych zespołów zaczęła grupa VII, czyli wychowankowie Artura Nełkowskiego. Ich niestandardowa interpretacja „Scen z Makbeta” budziła zaciekawienie, ale… wywoływała także płacz u młodszych widzów. Spektakl najstarszej młodzieży był próbką ich warsztatu aktorskiego i pokazem efektów pracy metodą Stanisławskiego. Dla widzów oznaczało to sceny pełne improwizacji cielesnej, śmiałe uwalnianie emocji, odrobinę erotyki i dużo krzyku. Klamrę spektaklu stworzył siedzący na stołku Joker. Nełkowski ujął Szekspira nieszablonowo – dzięki temu nastolatkowie z VII grupy pokazali, na ile ich stać na scenie.

Przedstawienia młodszych grup były dużo krótsze i o lżejszej tematyce, jednak – co zrozumiałe – przyciągnęły większą uwagę widowni. Owacjami nagrodzono grupę VI Bogumiły Jędrzejczak, która dokonała adaptacji „Kopciuszka”. Główną bohaterką była nieśmiała pasjonatka fotografii. Co ciekawe, informacje o książęcych poszukiwaniach żony były transmitowane przez Teleexpres. Choć młodym aktorom zdarzały się błędy językowe, to trudno odmówić ich grze uroku.

Bajki okazały się świetnym materiałem do przeróbek. Ciekawej modyfikacji uległ także „Szewczyk Dratewka” prezentowany przez grupę IV (pod kierownictwem Bożeny Pomykały-Kukorowskiej). Tam widzowie oglądali… teatr w teatrze. Przedstawiono również: „Brzechwę na wesoło” w wykonaniu grupy I przygotowywanej przez Paulinę Szaję, „Konia bez rycerza” – grupa II koordynowana przez Annę Łaniewską – oraz kolejną wersję „Kopciuszka”, tym razem w wykonaniu grupy III prowadzonej przez Agatę Zienkiewicz. Dzieci z jej zespołu sprawdziły się też w roli konferansjerów. Pomagały im w tym wychowawczyni oraz Aleksandra Górecka.

Anna Dulny-Leszczyńska

Dodaj komentarz:

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

langsam langsam ganz einfach <czytaj dalej>

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>