Monsaraz to kolejne z odwiedzonych przez nas nadgranicznych orlich gniazd. Całkowicie otoczone murami zajmuje szczyt wzgórza, z którego roztacza się fenomenalny widok na okolicę, zwłaszcza na malowniczy zalew Alqueva. Kiedyś był to widok na rzekę Guadianę, pewnie też piękny, jednak budowa zapory i utworzenie w 2002 r. sztucznego jeziora, zdecydowanie podniosły walory krajoznawcze tego miejsca. Wcale mnie nie dziwi, że w 2017 r. Monsaraz zwyciężyło w konkursie Siedem Cudów Portugalii (w kategorii wioski) i otrzymało tytuł „Aldea Monumentale” (Monumentalna Wioska).
Monsaraz jest malutkie, bez trudu można je obejść na piechotę i najlepiej zostawić samochód poza murami obronnymi, za którymi kryje się morze białych domków, wyjątkowo strome, brukowane w charakterystyczny sposób uliczki, mnóstwo kafejek, sklepików z wytworami rzemiosła i lokalnymi produktami, kilka kościołów, pozostałości zamku i dwa ciekawe muzea, które zwiedziliśmy za 1 euro na głowę (bilet łączony). Pierwsze to Muzeum Fresków, a właściwie jednego fresku, ulokowane w dawnej sali audiencyjnej pierwszego ratusza (budynek z XIV w.). Fresk jest piętnastowieczny i ocalał tylko dlatego, że był zamurowany. Odkryto go dopiero podczas remontu w 1958 r. Przedstawia alegorię ziemskiej sprawiedliwości w osobach dobrego i złego sędziego. Drugie muzeum – Dom Inkwizycji – Interaktywne Centrum Historii Żydów (Casa da Inquisição – Centro Interativo da História Judaica) – opowiada o nieszczęsnych „czarownicach” z Monsaraz i okolic oraz o udokumentowanej od 1276 r. historii miejscowej społeczności hebrajskiej.
Domy przy głównej, najszerszej ulicy, pochodzą z XVI i XVII w. Pozostałe uliczki zdecydowanie pachną średniowieczem. Wędrując po nich, dziwiliśmy się ławkom o nogach mających bardzo różne długości, bo inaczej nie dałoby się na nich usiąść (to ze względu na stromiznę), zachwycaliśmy się wiszącymi na uliczkach artystycznymi fotografiami (pozostałość po projekcie z lat 70. XX w.) i nietypowymi kołatkami na drzwiach. Jeden z tych uchwytów, w kształcie pieska, kusił, by go dotknąć. Nie spodziewałam się, że tak łatwo da się poruszyć i tak głośno zastuka do drzwi. Spłoszona donośnym dźwiękiem… uciekłam, kierując tym samym podejrzenia na mężczyzn siedzących grzecznie na ławce. Kiedy jednak drzwi się uchyliły i wyjrzała zza nich zaskoczona kobieta, wydukałam „Sorry, desculpe, przepraszam”. Skończyło się ogólnym śmiechem.
Fortyfikacje Monsaraz można podzielić na:
- średniowieczne – zamek i mury, które powstały w czasach, kiedy nie było jeszcze broni palnej (XII-XVI w.), w związku z czym są dość wysokie. Zbudowano je z nieregularnych odłamów łupka i kamienia wapiennego, a narożniki i cokoły z bardzo regularnych granitowych ciosów.
- siedemnastowieczne – niższe, za to grubsze, wykonane z muru łupkowego, składające się głównie z bastionów typu francusko-holenderskiego (fortyfikacje Vaubana).
Na mury warto się wspiąć. To z nich są najpiękniejsze widoki. Z nich także można przyjrzeć się dokładniej zabudowaniom Monsaraz, a my dopiero z tej perspektywy zwróciliśmy uwagę na wyraźnie amfiteatralny kształt zamkowego dziedzińca. Okazało się, że to mieszkańcy zaadaptowali go na początku XIX w. na… arenę do walk byków.
Spędziliśmy w tej warownej miejscowości kilka godzin, a na odpoczynek wybraliśmy Praia Fluvial de Monsaraz – plażę nad zalewem Alqueva. To również doskonałe miejsce na nocleg w samochodzie, ponieważ wyposażone jest w pełną infrastrukturę z parkingiem i toaletą dla osób ograniczonych ruchowo włącznie. Żałuję tylko, że drogowskazów ze swojsko brzmiącym napisem OLA nie skojarzyliśmy z obserwatorium astronomicznym (Observatório do Lago Alqueva, w skrócie OLA), które powstało w 2016 r. w opustoszałej szkole podstawowej w małej wiosce Cumeada. Jest tam sześć teleskopów różnego rodzaju i ekspozycje związane z astronomią. Oprócz niedziel i poniedziałków czynne jest codzienne od 17:00 do 23:30.
Warto wiedzieć, że ten region Alentejo jest nazywany Strefą Ciemnego Nieba (podobno w ciągu roku średnio jest tu 286 bezchmurnych nocy), nic więc dziwnego, że jako pierwszy na świecie otrzymał certyfikat Starlight Tourism Destination Association (Gwiezdnego Stowarzyszenia Destynacji Turystycznych).
Maria Gonta
foto Gontowiec Podróżny
Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć
Składy komisji Sejmiku Województwa Lubuskiego
Radni województwa w trakcie sesji w dniu 20 maja 2024 r. wybrali przedstawicieli komisji w Sejmiku Województwa Lubuskiego VII kadencji.
Wybrano ...
<czytaj dalej>Przebudowa Spichrzowej
Ostatnie przygotowania do rozpoczęcia przebudowy ulicy Spichrzowej.
Konsorcjum firm TORMEL i WUPRINŻ, przebuduje ostatni, półkilometrowy odcinek ulicy Spichrzowej. Pierwsze prace ruszą ...
<czytaj dalej>UMCS z Jazz Clubem Pod Filarami
80 lat UMCS w Lublinie z Jazz Clubem „Pod Filarami”.
W dniach 14 -17 maja 2024 roku w Akademickim Centrum Kultury ...
<czytaj dalej>Remont schodów
Nowe schody na Piaskach, obok lecznicza zieleń.
Rusza remont schodów przy ul. Bohaterów Westerplatte, zejście do ul. Sczanieckiej. Skarpa przy schodach ...
<czytaj dalej>