Gontowiec Podróżny BLOG

31 stycznia, wtorek. Powszedni dzień bez dedykowanych przysłów i nadmiaru świąt. O dzisiejszych patronach również trudno wyszperać jakieś ciekawostki, cóż – pozostaje przyjrzeć się nietypowym okazjom do celebracji.

W kalendarzach kulinarnych figuruje Dzień Gorącej Czekolady (ja odpadam; moje chłopskie korzenie nie tolerują takich delicji) oraz Dzień Brukselki (nie przepadam; zresztą korzenie szlacheckie, te po kądzieli, nie znoszą kapustnych). W kalendarzach napojów wyskokowych Dzień Brandy Alexander, drinka przyrządzanego z 30 ml brandy (ew. koniaku), 30 ml ciemnego likieru kawowego i 30 ml śmietany. Składniki należy wymieszać w shakerze, dodać lód, a do dekoracji użyć startej gałki muszkatołowej (haha – napisało mi się „gałki alkoholowej”; to oczywiste, że musiałam poprawić, tak samo jak oczywiste jest, że ten drink znowu nie dla mnie; chyba że śmietana będzie bezlaktozowa).

Ponieważ z racji wyżej wymienionych ograniczeń ciągle nie miałam czego świętować, nie ustawałam w poszukiwaniach. Wyszperałam Światowy Dzień Iluzjonistów. Mogę go uczcić np. obejrzeniem filmu „Iluzja” Louisa Letteriera, ale jeżeli ktoś posiada zdolności prestidigitatorskie, to dziś najlepszy dzień na ich ujawnienie. Dzisiaj też obchodzony jest Dzień Taśmy Klejącej. Jej kariera rozpoczęła się w 1925 r. od produkcji malarskiej taśmy maskującej. Pięć lat później ten sam wynalazca (Richard Drew) stworzył z celofanu przezroczystą, wodoodporną taśmę klejącą, a po kolejnych dwóch latach – dyspenser z wbudowanym ostrzem tnącym. Dziś trudno sobie wyobrazić czasy, kiedy taśmy jeszcze nie było.

No i na zakończenie został mi Dzień Zebry. Jak myślicie? Czy zebra jest biała w czarne paski, czy odwrotnie? Odpowiedź na to pytanie łatwa nie jest, bo to trochę tak, jak z jajkiem i kurą. Jajko czy kura? Kura czy jajko? Konia z rzędem temu, kto poda prawidłową odpowiedź. Do zebr można podchodzić naukowo i legendarnie.

Naukowcy twierdzą, że ich ciało jest czarne, a białe paski są prawie tak indywidualne jak linie papilarne. Ich układ w każdym przypadku jest inny. Na dodatek dzięki temu pasiastemu deseniowi omijane są przez muchy tse-tse (może owady dostają zawrotów głowy?), czyli… są wolne od roznoszonych przez nie chorób i pasożytów.

W legendach Kenijczyków z grupy Bantu zebry to osły, które w obawie przed zaprzęgnięciem ich do ciężkiej pracy nie chciały zostać udomowione. Po pomoc zwróciły się do znanego ze sprytu zająca, a ten zebrał je wszystkie w jednym miejscu, przyniósł naczynie z wybielaczem i zaczął malować nim pasy na ich ciemnej sierści (no to już wiemy, dlaczego wzór się nie powtarza). Choć zając bardzo się starał, osły niecierpliwiły się, przepychały, w końcu jeden z nich przewrócił naczynie z wybielaczem… co było dalej, można się domyślić. Te wymalowane, do osła niepodobne, zmieniły sobie na wszelki wypadek imię na „zebra” i bezpiecznie żyją na wolności, a pozostałe zostały jeden po drugim schwytane i do dnia dzisiejszego wykonują najcięższe prace.

Dziś zebra niejedno ma imię. Mamy takie ciasto (Maciej Kuroń nazywał je błyskawicznie pysznym deserem), mamy pasiaste desenie na materiałach i takież same przejścia dla pieszych. To ostatnie jest bohaterem dzisiejszego zdjęcia. Jego fragment znajduje się w lewym górnym rogu kolażu; całego chyba nigdy nie sfotografowałam, bo kto by fotografował przejście dla pieszych? Nie pomyślałam, że kiedyś będę o nim opowiadać, a przecież to zebra nie byle jaka. Kiedy powstała (w 2006 r.) prasa donosiła, iż jest to „najdłuższe przejście dla pieszych w Polsce”. Znajduje się w Witnicy przy ul. Gorzowskiej. Ma 50 m długości i było malowane przez dwa dni, przez dwie osoby. Dziesięć lat później zostało zdetronizowane przez przejście dla pieszych przy ul. Mickiewicza w Sieradzu, które mierzy (bagatela!) 100 m. Przejście sąsiaduje ze smukłym neogotyckim kościołem i pomnikiem pierwszego powojennego proboszcza, ks. Józefa Bielaka.


Duszpasterz posiadał dwa honorowe tytuły – prałata i szambelana papieskiego. Obie te kościelne nominacje należały do wyróżnień przyznawanych księżom posiadającym stosowny wiek i lata służby kapłańskiej za sobą oraz – przede wszystkim – zasługi dla Kościoła. Jednym z przywilejów była możliwość noszenia rokiety (komża z amarantowym podbiciem w dolnej części i na rękawach), mantoletu ( nakładana na komżę peleryna, mogła być w kolorze czarnym lub amarantowym) oraz dystynktoriów (łańcuch z medalionem przypisanym do konkretnej kapituły).

W 2014 r. część tytułów honorowych została zniesiona przez papieża Franciszka. Pozostał jedynie tytuł Kapelana Jego Świątobliwości przyznawany szczególnie zasłużonym księżom po skończeniu przez nich 65 lat (dotychczas przyznane tytuły zostały jednak zachowane). Ksiądz Jan Twardowski (sam będący prałatem), tak w swoim „Stopniowaniu” skomentował zaszczyt posiadania tego tytułu:
Pięć kropli, deszcz, ulewa,
coś niecoś, kawałek, kawał,
kanonik, prałat, zawał.

Tekst i foto Maria Gonta

Dodaj komentarz:

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>

Gumofilce na traktory i do Warszawy. Żoliborz wam pomoże. <czytaj dalej>