30 lipca. W myśl cytowanego często przeze mnie przysłowia „Kiedy słońce krwawo wschodzi, w marynarzu trwogę rodzi”, krwistoczerwone barwy dzisiejszego poranka sugerować mogą jakieś gwałtowne zjawiska pogodowe, jednak na razie nic takiego się nie zapowiada. Jest spokojnie, bezsłonecznie, nie za ciepło jak na środek lata, ale za to dzień zapowiada się smacznie, ponieważ głównym dzisiejszym świętem jest Międzynarodowy Dzień Sernika.

Niemal każdy kraj, ba, nawet niektóre miasta mają własną jego wersję, a pewnie i wiele pań domu, dodaje do niego tylko sobie znany składnik, który wyróżnia go spośród innych serników. Bez względu na to, czy nazywa się gâteau au fromage, tarta de queso, kaaskoek, tortë me djathë, cheesecake , чийзкейк, tvarohový koláč, siera kūka, ostkaka, ostekage, czy inaczej – sernik jest dziś królem dnia. Jego historia sięga paru tysięcy lat, a on ciągle młody, piękny i… smaczny.

Podstawowym składnikiem dzisiejszego bohatera jest ser, więc postanowiłam przyjrzeć się popularnemu w naszym języku zwrotowi „śmiać się jak głupi do sera”. Wprawdzie zabarwienie ma pejoratywne (śmiać się bezmyślnie, głupio, bez powodu), ale intrygowało mnie, czy kryje się za nim jakaś ciekawa historyjka. No i żadnych zabawnych anegdot nie znalazłam.

Znany językoznawca, Mirosław Bańko, napisał w swoim „Słowniku porównań”: „jak wiele innych przysłów, powiedzenie to powstało najprawdopodobniej anonimowo, dlatego ustalenie dokładnej etymologii nie jest możliwe”. Pan Bańko wskazał jednak na inne, podobne zwroty: „śmiać się jak głupi do jajecznicy, jak dziad do jaja, jak głupi do kołacza, jak szkapa do owsa”, wyjaśniając przy okazji, że mógł to być śmiech pożądliwy. Wobec powyższego życzę dzisiaj sernikowi tylko pożądliwych uśmiechów, a nam wszystkim smacznego.

Oddając się konsumpcji serowych pyszności, nie zapomnijcie o Międzynarodowym Dniu Przyjaźni, bowiem rodził się w niemałych bólach. Po raz pierwszy ogłoszono go w 1935 r. w Kongresie Stanów Zjednoczonych. W USA pojawiły się nawet kartki okolicznościowe, ale czasy okazały się niesprzyjające i święto poszło w zapomnienie. Po z górą dwudziestu latach założono w Paragwaju fundację na rzecz przyjaźni, która po wielu latach starań doprowadziła do tego, że w 2011 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ ustanowiło International Day of Friendship.

W tak niespokojnych czasach jak dzisiejsze, dobre, bliskie relacje z ludźmi są szczególnie ważne, przy czym liczy się głównie to, co wspólnie doświadczamy (także na odległość), a nie liczba znajomych na portalach społecznościowych. Wiedziały o tym nawet dziewiętnastowieczne przysłowia, mówiąc „Przyjaźni na kopy nie mierzyć. Nie liczba przyjaciół, ale jakość ich stanowi”.

…a na zdjęciu szorstka przyjaźń tworząca się w bólach pomiędzy starym a młodym kotem.

Tekst i foto Maria Gonta