Choć w ubiegłym tygodniu publikowaliśmy refleksje po premierze "Czarnego czwartku", dziś prezentujemy drugie spojrzenie. Tym razem młodego odbiorcy. Koniecznie przeczytajcie.

Wczoraj obejrzałam film Antoniego Krazue „Czarny czwartek. Janek Wiśniewski padł.”
I cóż mogę we wstępie napisać? Nie wiem. Minęło już kilkanaście dobrych godzin, a ja dalej jestem przytłoczona wielkim głazem przeszłości, o której wiem za mało.

Oglądałam z zapartym tchem, ze łzami w oczach, chociaż rok 1970 to dla mnie nawet nie mgliste, ale żadne wspomnienie, bo potrzeba było jeszcze prawie 20, bym przyszła na świat. I żałuję, że człowiek nie rodzi się od razu z wiedzą o tym, co dobrego, a co złego go ominęło. Co wydarzyło się wcześniej, ale nie lata świetlne, w starożytności, dla której zawsze miałam wrażenie, że za dużo uwagi poświęca się w szkole, a tej, która wydarzyła się nie tak dawno.

Sceny w filmie są piorunujące, szokujące, dołujące, bezwzględne. Rzucają widza na kolana. Jeśli ktoś nie uroni łzy, a raczej rzewnie nie zapłacze, to jest po prostu z kamienia bądź na siłę tłumi w sobie emocje. Każda kolejna minuta odkrywa mi prawdę, przykrą, nie do uwierzenia. Człowiek młody zachodzi w głowę, czy naprawdę to się mogło wydarzyć, a i starszy pewnie dalej nie wierzy w to, czego był świadkiem. Bo o zobaczenie właśnie tu chodzi.

Można dużo mówić o historii, ja mogłabym wysłuchać godzinnych opowieści o wydarzeniach z Gdańska, Gdyni, zresztą, tyle o ile słuchałam czy doczytywałam. Ale słowa „zginęli, zostali zastrzeleni z zimną krwią przez władzę, mordercy” nie robią dzisiaj takiego wrażenia, skoro codziennie o 19.00, a i na niektórych kanałach 24 godziny na dobę słyszy się te słowa. Dopiero wypowiedziane z odpowiednią mocą, dopasowane do makabrycznych obrazów – prawdziwych niestety – człowiek jest w stanie pojąć i zrozumieć, co tak naprawdę się wydarzyło.

Ja przeżyłam dodatkowy wstrząs w czasie projekcji, gdyż dane mi było oglądać ją w kinie w Gdańsku. Zaledwie kilka przystanków SKM ( Szybkiej Kolei Miejskiej) od tych wydarzeń, 40 lat później.
Obrazki tamtej Gdyni, Gdańska potrafiłam doskonale umiejscowić. To było obcowanie z żywą historią. Świetna lekcja pokory.
Teraz wiem, jak jest mi dzisiaj dobrze, jak wiele rzeczy mam podane na tacy, że nie muszę walczyć o to, żeby żyć godnie, niestłamszona przez żaden totalitarny system, że ta puszka Coli jest w każdym automacie, że spokojnie mogę wyjść na ulicę po 17.00 i nie spotkać oddziału Milicji Obywatelskiej i w końcu, że mogę być studentką i nie konspirować, nie działać, nie pertraktować, nie walczyć o swoją niepodległość, tylko skupić się na rozwijaniu swoich zainteresowań, swojej osoby, planować przyszłość. Nie bez obawy, ale na pewno bez takiej, jaka towarzyszyła bohaterom.

Film powinien być pokazywany nie tylko przez kilka tygodniy, ale wręcz do znudzenia, bo jeśli jest szansa, że za każdą projekcją kolejna osoba przystanie, zaduma się i przemyśli, jak jego życie mogło wyglądać, gdyby nie takie wydarzenia, które zapoczątkowały bunt przeciwko władzy, to ja bym dla tego filmu stworzyła oddzielny kanał.

Film o historii, o ludziach, o tamtej ujmującej i dławiącej gardło rzeczywistości.
Teraz za każdym razem, przejeżdżając pociągiem czy kolejką stację Gdynia Stocznia, zawsze przed oczami staną mi sceny i wydarzenia z tego właśnie filmu „Czarny Czwartek”.
Już po projekcji, wychodząc na ulice Gdańska, to miasto pachniało i wyglądało dla mnie inaczej.

Karolina Perska

Dodaj komentarz:

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>

Gumofilce na traktory i do Warszawy. Żoliborz wam pomoże. <czytaj dalej>