W tradycji chrześcijańskiej Wielkanoc to święta zmartwychwstania wcześniej ukrzyżowanego Chrystusa. Każdego roku obchodzone wiosną, a więc w czasie ponownego odradzania się życia. Każdego roku kojarzone z nadzieją, pełne kolorowych pisanek, uśmiechniętych zajączków i koszyczków wypełnionych smakołykami. Każdego roku witane radosnym Alleluja.

Nawet w czasach pandemii Wielkanoc nie straciła nic ze swojej radości i nadziei. W tym roku, niestety, jest inaczej. Obok nas trwa wojna, na niewinnych ludzi spadają bomby, putinowski najeźdźca niszczy wszystko, co ukraińskie. Trudno w takiej sytuacji o radość, o kolorowe pisanki, o uśmiechnięte zajączki.

Dlatego za ilustrację dzisiejszych życzeń wybrałam wymowną grafikę Szymona Szymankiewicza. Wymowną i w swoim kształcie, i w barwach. Zatrzymującą radosne myśli w refleksji i trosce o to, by nie zdarzyło się gorsze.

Dlatego przede wszystkim każdemu życzę pokoju i powrotu świata w jego prawdziwych barwach, a nie w żałobnej czerni. Dlatego życzę otwartych serc dla tych, którzy zmuszeni zostali do ucieczki ze swoich światów i dziś próbują ułożyć sobie życie obok nas. Dlatego życzę radości z dawania im wszystkiego, na co nas stać: uśmiechu, pomocy materialnej, duchowej czy każdej innej. Życzę, byśmy karmili się tą pomocą, niczym najlepszą energią, która wzmacnia i uświadamia, co jest w życiu ważne.

Niech te święta będą mimo wszystko przepełnione nadzieją, że w następnych dniach, tygodniach i miesiącach nie zdarzy się już nic gorszego.

Hanna Kaup