zygmunt_marek_piechocki BLOG

Tak więc po prawie miesiącu list do Ciebie papierowy, nie mailowy, których kilkanaście w tym czasie wymieniliśmy. Owszem, taka korespondencja ma swoje zalety. W tym najgłówniejszą, że po chwili od napisania jest już u adresata. I można za kilka, kilkanaście minut oczekiwać odpowiedzi. Oczywiście, jeśli odbiorca ma czas oraz chęć zaraz odpisać. Tak jest pomiędzy nami. Pewnie do czasu aż zaczniesz normalnie pracować. Cieszę się, że przeszłaś już rozmowę kwalifikacyjną, że za kilka dni podejmiesz swoje obowiązki, że jesteś zadowolona, że tak Ci się szczęśliwie przytrafiło. Z dzieciakami, to zdajesz sobie z tego sprawę, nie jest łatwo pracować. Ale też wiem, jak bardzo takie maluchy łakną czegoś nowego. A Muzyka jest zawsze nowa, porywająca. Na pewno będą zainteresowane o niej mówieniem, pokazywaniem instrumentów, uczeniem się na nich gry, wreszcie Twoimi prezentacjami skrzypkowymi. Kto wie, czy nie odkryjesz pośród nich wielkiego talentu?

A tutaj? A tutaj już nie mogę się doczekać przyszłotygodniowego koncertu filharmonicznego. Bo oto zobacz, co mi się szykuje za frajda muzyczna:

Franz Poenitz/Todestanz der Willys
George Friedrich Händel/Koncert na harfę i orkiestrę B-dur op. 4 nr 6 HWV 294
Jean Sibelius/I Symfonia e-moll op. 39

Znalazłem sobie w portalu You Tube te utwory, słucham, zachwycam się. Chyba po raz pierwszy w naszej filharmonii usłyszymy harfę w solowym występie, bo Todestanz der Willys to utwór na taką właśnie prezentację. Trudno było mi znaleźć jakieś informacje na temat Franza Poenitza, a jeszcze trudniej o Tańcu śmierci Willys.

Wyobraź sobie, że nie ma tego kompozytora nawet w sporej encyklopedii muzycznej, a kiedy wpisywałem w Google „Willis” - zawsze mogłem zobaczyć kolejne albo dzieje samochodu o tej nazwie, albo jego modele. Ale cierpliwość szukania została nagrodzona.

Otóż, Miła, Franz Poenitz, właściwie Franciszek z Burkowitz urodził się w sierpniu 1850 roku w Biskupicach na Łużycach, zmarł w marcu 1912 w Berlinie. Był znamienitym harfistą, także kompozytorem. Większość utworów właśnie na ten instrument napisał. A co ciekawe, przywrócił estradom harmonium (fisharmonia) i sporo utworów na harmonium i harfę napisał. Talent muzyczny Franciszka odkrył, rozpoznał jego wuj, który chłopca wychowywał. Stąd też nazwisko kompozytora – Poenitz, właśnie po wuju.

Główną inspiracją kompozycji Franza Poenitza były krajobrazy, zjawiska przyrody a także narracja legend skandynawskich. Kraje Północy odwiedzał często. Był zafascynowany tamtejszym folklorem, opowieściami o przeszłości. Zapewne, jeśli był zainteresowany historiami z przeszłości, legendami, poznał publikację Henricha Heinego „Podstawowe dusze”, w której o Willys Henrich pisał. I tutaj, wyobraź sobie, jaki przypadek! Nigdzie nic o Willys! Ale w końcu znalazłem w Internecie okładkę płyty z nagraniem Todestanz der Willis. Na niej po angielsku zdań kilka. Trochę tam niezgodności, bo najpierw, że „wg szkockiej legendy”, później że „słowiańskiej”. Jakaś pomyłka – w słowiańskiej są wije – co sprawdziłem w odpowiednim słowniku. Ale wracając do Willys. Tak czy inaczej zapisał tę legendę Henrich Heine. A Willys są pannami, które zmarły przed swoimi ślubami. Biedne młode dziewczyny nie mogą spoczywać w spokoju. Nocami wychodzą z grobów w swych ślubnych sukniach, w kwiatowych girlandach i trzepoczących wstążkach dookoła ich głów, iskrzących się pierścieniach na palcach tańczą w świetle księżyca jak elfy. Ich twarze, choć śnieżnobiałe są młode i piękne, ich śmiech wesoły, miły, one same zniewalające i biada każdemu młodemu mężczyźnie, który się tam zjawi. Musi tańczyć z nimi. Aż padnie trupem!

Theophil Gautier wykorzystał tę historię do swojego baletu „Gisele ou les Willis”, baletu, który przez choreografów uważany jest za najbardziej sceniczny.
Pisała o Willys (wile) J.K. Rowling w swoich książkach o Harrym Potterze, więc zapewne jednak to ze Szkocji ta legenda.

I tę historię tanecznych nocnych pląsów, odurzania młodzieńców, którzy przychodzą nad brzegi jezior, by zobaczyć piękne dziewczyny w czas prawie dziewięciominutowego występu, opowie nam harfa. Zagra na niej Pani Elżbieta Baklarz. Ależ jestem ciekaw, jak zabrzmi, jak nas słuchaczy zaczaruje.

I może tyle na dzisiaj mojego pisania. Zbliża się pora drugiego śniadania. A i czas na jakiś spacer. Chociaż w pobliżu domu, bo ani rowerem, ani samochodem dzisiaj. W nocy spadł marznący deszcz i ślizgawica tutaj. Na samochodzie ponad centymetr lodu, na termometrze minus siedem. Ubiorę się ciepło.

Pozdrowienie i dobre myśli posyłam!
O Händlu i Sibeliusie następnym razem.

Marek
21 stycznia 2014 roku

Post scriptum
W pobliżu osiedla, gdzie mieszkam, jest niewielki staw. Wokół niego ścieżka. To po niej, zasypanej śniegiem, pobiegałem na nartach. Pierwsze 8 km tej zimy. Fajnie!

Dodaj komentarz:

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Dobrze! Bo wiele dobrych koncertów w tym sezonie.
Również w Sali Kameralnej. Także autorskie, naszych filharmoników. Wczoraj np. występ dw� <czytaj dalej>

Jest tak bo zdurnieliśmy..... <czytaj dalej>

Tę kwestię reguluje kościół katolicki
Nauczy się by wybierać dobro.

Ale feministkom temat jest obcy i stąd lewica czyli opieku <czytaj dalej>

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>