29XI2020.



Jak podaje Słownik symboli, kot symbolizuje m.in.: słońce, księżyc, czary, magię, ciemność, śmierć, wróżbę, okrucieństwo, drapieżność, zdradę, chytrość, nerwowość.
W średniowiecznej Europie był symbolem fałszu, siedliskiem diabła, przyjacielem czarownicy, uczestnikiem sabatów. W związku z tym koty torturowano i palono, znęcano się nad nimi, aby wypędzić z nich szatana.

Kot ilustruje dziś moje kalendarium, bo – czytając liczne wypowiedzi na temat szczepionki przeciw covid 19 – nie mogę oprzeć się wrażeniu, że po trosze wracamy do czasów średniowiecza.

Ludzie, którzy mało mają wspólnego z wykształceniem medycznym, wypowiadają się niczym mędrcy, ale w ich wypowiedziach nie ma argumentów merytorycznych. Często piszą: „i to są fakty”, po prostu tych faktów nie podając. Popularnym „argumentem” jest również przyrównanie tych, którzy nie podzielają ich zdania, do stada baranów. Jednym słowem, w XXI w. na naszych oczach odprawia się swoiste czary, wywołuje diabła, wierzy w ciemność, wróży kolejny koniec świata i przekonuje, że „oni” czyhają na nasze życie i szykują nam okrutny los. Przy tym, we wszystkich wpisach daje się odczuć ogromną nerwowość.

Dlatego dzisiaj przytoczę schemat funkcjonowania osoby z grupy „anty”, czyli tzw. denialisty. Denializm jest formą irracjonalnego odrzucania fundamentalnej i merytorycznej wiedzy. Autorem schematu jest lekarz, popularyzator wiedzy medycznej, działacz społeczny w obszarze ochrony zdrowia Bartosz Fiałek.

Osoba z grupy „anty”:
1. Uważa, że wpadła na trop wielkiego spisku, światowej sensacji.

2. Internetowa sztuczna inteligencja podsuwa jej - zgodnie z wyuczonymi algorytmami - wiadomości zawierające teorie spiskowe – wszak celem jest jak najdłuższe utrzymanie aktywności danego użytkownika w sieci, czyli podpowiadanie najbardziej ciekawych dlań informacji.

3. Bazą wiedzy stają się bardzo proste do zrozumienia, niezmiernie atrakcyjne teorie spiskowe oraz filmy z żółtymi napisami.

4. Tak uzbrojony człowiek „anty” wyrusza na wojnę z wiedzą.

5. Po drodze poznaje podobnych do siebie osobników.

6. Następuje wymiana pozyskanych z Internetu linków do treści (których prawidłowa interpretacja z powodu – często – braku fundamentalnej wiedzy, jest niemożliwa) oraz decyzja o stworzeniu wspólnych grup - najczęściej o fundamentalnej zasadzie: myśl samodzielnie/włącz myślenie.

7. Na tym etapie osoby posiadają już: informacje prasowe, filmy z żółtymi napisami i grupę analogicznie myślących osobników - nastaje więc era konieczności oparcia swych tez o nazwiska z tytułami naukowymi.

8. Dzięki dezinformacji, w grę wciągnięci zostają niczego nieświadomi naukowcy albo zupełnie świadomi quasi-naukowcy.

9. Rozpoczyna się proces walki na fakty z ludźmi nauki, na który składają się następujące poziomy:

a) pokazywanie ludziom nauki swoich materiałów,

b) podważanie wiedzy ludzi nauki,

c) powoływanie się na kłamliwe treści podpisane „utytułowanymi” naukowcami,

d) wyśmiewanie ludzi nauki,

e) negowanie badań/faktów przedstawianych przez ludzi nauki,

f) nieadekwatne i nielogiczne wyolbrzymianie argumentów potwierdzających swoją rację w stosunku do racji ludzi nauki,

g) negowanie źródeł badań przedstawianych przez ludzi nauki (skompromitowane/przekupione),

h) podawanie ostatecznego argumentu – „to zobaczymy za 10 lat, cwaniaku”.

10. „Wypierd...”, „Ile Ci płacą?”, „Zgiń śmieciu”, „Zaszczep swoje bękarta”, „Jesteś mordercą”, „Spierd... naziolu” i tak dalej.

10. pozycja jest odzwierciedleniem zapisków Artura Schopenhauera w „Erystyce, czyli sztuce prowadzenia sporów”, gdzie argumentum ad personam – czyli argument wymierzony w drugą osobę (jak te, podane w nawiasach) – jest ostatnim sposobem nieuczciwej argumentacji, który stosowany jest w przypadku wyczerpania wszystkich metod używanych w celu wygrania sporu argumentacją merytoryczną.

Hanna Kaup