– Miałaś piękne i spełnione życie – powiedział Stanisław Żytkowski nad urną z prochami Teresy Klimek. Na cmentarzu przy ul. Żwirowej w sobotę pożegnaliśmy Honorową Gorzowiankę.

To był ciepły dzień, właściwie wiosenny. Na katowickim cmentarzu spoczęły prochy wybitnego kompozytora Wojciecha Kilara, a na gorzowskim – Teresy Klimek. W obu przypadkach w ostatniej drodze towarzyszyły zmarłym tłumy.

W 2013 roku Teresa Klimek została Honorowym Obywatelem Gorzowa. Ten zaszczytny tytuł przyznano Jej za zasługi w wychowaniu młodzieży, działalność opozycyjną i społeczną, za aktywność w Klubie Inteligencji Katolickiej. Dlatego słowa pożegnania padły nie tylko z ust prezesa gorzowskiego Towarzystwa im. św. Brata Alberta Stanisława Żytkowskiego, ale też koleżanki z czasów internowania Grażyny Pytlak i dyrektora II LO, w którym Teresa Klimek uczyła, Tomasza Pluty.

Wszyscy oni podkreślali wartość życia zmarłej i dziękowali za to, że stanęła na ich drodze. Mówili, że była dla nich drogowskazem prowadzącym drogą dobra i miłości.

Piękne lekcje, których w ostatnich miesiącach udzieliła społeczności szkolnej, wspominał dyrektor II LO, mówiąc o spotkaniu z 2 września oraz osobistych rozmowach po powrocie Teresy Klimek ze szpitala: – Pani profesor powtarzała, że trzeba zawsze przebaczać, nawet tym, którzy nie wyrażają skruchy, bo przebaczenie jest najważniejsze.

Potem wysłuchaliśmy motywu ballady Harolda Arlena i E. Y. Harburga „Over the Rainbow” do filmu „Czarnoksiężnik z Oz” z 1939 roku. I nie było ważne, że czasami głos trąbki brzmiał nieczysto. Wystarczyło spojrzeć w jasne niebo, by tam ponad tęczą zobaczyć dorastającą dziewczynę, która marzy o ucieczce z beznadziejnego chaosu tego świata.

Pogrzeb Teresy Klimek był pięknym i wzruszającym ostatnim z Nią spotkaniem. Uczestniczyły w nim i poczty sztandarowe, które oddały hołd Zmarłej, i władze miasta. Byli uczniowie, współpracownicy, politycy, znajomi i przyjaciele. Był zaprzyjaźniony pastor z Niemiec. Był też Kazimierz Marcinkiewicz. Prof. Weronika Kurjanowicz złożyła swoją wiązankę jeszcze na platformie auta, które odwiozło urnę na miejsce pochówku, a kiedy głos trąbki zamykał ziemską wędrówkę Zmarłej, nikt nie krył wzruszenia.

Teresa Klimek na zawsze zostanie w naszych wspomnieniach spokojna, ciepła i uśmiechnięta jak na fotografii, która spoczęła na górze kwiatów przyniesionych dla Niej z wdzięczności za to, że żyła wśród nas.

Tekst i foto Hanna Kaup

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Tę kwestię reguluje kościół katolicki
Nauczy się by wybierać dobro.

Ale feministkom temat jest obcy i stąd lewica czyli opieku <czytaj dalej>

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>