Electronic Wave był pierwszym elektronicznym festiwalem w Gorzowie. Nowinką, pewną ciekawostką i zagadką. Zatem powinien stanowić istną gratkę dla gorzowian. Dodając do tego dobrą reklamę i obszerną informację w mediach pojawiającą się nawet w ogólnopolskich serwisach informacyjnych, frekwencja na festiwalu powinna być większa, większa i jeszcze raz większa. Należałoby się zatem zastanowić, gdzie popełniono błąd, bo na pewno nie w oprawie muzycznej, nie w oświetleniu, nie w doborze artystów i djów.

Byłam na tym festiwali obok garstki ludzi, którzy też skusili się na to wielkie wydarzenie i widziałam po ich twarzach, że podobnie jak ja nie żałują, że przyszli, lecz że obok nich nie ma większej liczby zapaleńców. Bo to ludzie tworzą atmosferę, a kreują ją na tyle, na ile pozwalają występujący artyści. A oni wielokrotnie dokładali do pieca.

Nie wiem, jak bym się czuła, występując przed prawie pustą widownią amfiteatru. Podejrzewam, że zwinęłabym swój sprzęt i poszła do domu. Oczywiście, byłoby to zachowanie nieprofesjonalne i – na szczęście – nie miało miejsca na EW.
Mała scena ruszyła z pierwszym bitem tuż po 12.00, a została usytuowana przed amfiteatrem na terenie przyległego parkingu. Wstęp wolny. Cały czas odbywał się na niej płynny ruch, nie tylko płyt winylowych, ale też kolejnych napływających artystów podłączających swoje kable, laptopy, wzmacniacze i wszelakie elektroniczne cuda techniki. Mnie najbardziej podobał się widok zachodzącego słońca tuż nad dachem małej sceny, połączenie zaróżowionego nieba z laserami i światłami wydobywającymi się z góry, z dołu i boku sceny, a wszystko w akompaniamencie elektronicznych wersji znanych piosenek. Ten widok oznaczał, że nadszedł czas, by przenieść swoją uwagę na dużą scenę. Jak już pokonało się kilku ochroniarzy, pokazało bilet i dostało opaskę na rękę, stawało się pełnoprawnym uczestnikiem festiwalu.
Za dekami każdy z artystów występujących na głównej scenie puszczał swoje utwory ze swobodą i finezją. Czuć było wielokulturowość, a przez to międzynarodowość muzyki.

Mnie najbardziej podobał się pierwszy z występujących dj Simon Size. Muzyka w pełni elektroniczna z dobrym bitem, ale dająca możliwości, by odetchnąć. W dodatku kawałki po dłuższym czasie nie stawały się męczące dla ucha. Akustyka i oświetlenie naprawdę robiły wrażenie.

Organizatorzy wywiązali się ze swoich obietnic. Szkoda tylko, że Gorzów nie dał się zeelektryzować. Niestety, do gorzowskiej publiczności naprawdę trudno trafić.

Karolina Perska

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Nabór do NSK

Bohaterem tegorocznego Nocnego Szlaku Kulinarnego jest szparag. Właśnie ruszył nabór chętnych do udziału w akcji gorzowskich restauratorów. Wydarzenie zaplanowano w ... <czytaj dalej>

Już czas na przywrócenie mokradeł

2 lutego obchodzony jest Światowy Dzień Mokradeł. W Lubuskiem mamy pięć krajobrazów bagiennych o łącznej powierzchni ponad 1600 ha. Światowy Dzień ... <czytaj dalej>

Otwierajcie serca. Szykujcie portfele

Już w niedzielę zagra Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy. Miasto, jak co roku, wspiera fundację. Pomagamy w organizacji, wspólnie z Miejskim Centrum ... <czytaj dalej>

Mieszkania GTBS na Zawarciu

Na Zawarciu powstaną dwa budynki mieszkalne Gorzowskiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego. Prezes GTBS Tomasz Gierczak podpisał we wtorek (24 stycznia) umowę ze ... <czytaj dalej>

«	luty 2023					»
P	W	Ś	C	P	S	N
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28

Mówić ludzkim głosem

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Może urzędnicy UM niech opowiedzą, jak.....Na takie "bzdety" kasa jest, a na kładkę na Zawarcie juź nie. <czytaj dalej>

Gdzie ja sie w przeszlosci zabujałem?
Na dekerta w uliczce prostopadłej do ostrego akretu do szpitala w lewo.
Czekałem tam w smaochodzie <czytaj dalej>

W parku róż już nie ma tej laweczki tegonustronnego miejsca z krzakami odgradzajacymi unikalne miejsce od otoczenia.

Wókt jak wszystko <czytaj dalej>

Polacy przechodzą obojętnie wobec naprawde potrzebujacych pomocy. Mijają żebraka na ulicy gonią bezdomnego który prosi o parę zł (proszą najc <czytaj dalej>

Nawet nie wiedzą na co pójdą te pienoądze. Na walke z sepsą. Na urządzenia do diangozowania sepsy. Ani materiałów video ani zdjęc ani statyst <czytaj dalej>