W cyklu Skrócony Portret Subiektywny – Jerzy Gąsiorek, czyli Gąsior. Wieloletni szef Galerii Biura Wystaw Artystycznych w Gorzowie, pomysłodawca Biennale Sztuki Sakralnej, artysta, czynny emeryt.

31 maja w Galerii Pod Kopułą Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gorzowie została otwarta druga wystawa z cyklu „Pokolenia sztuki gorzowskiej”. Jej kuratorem został Jerzy Gąsiorek. To on zaprosił do współpracy: Andrzeja Haegenbartha, Agatę Kaczuk-Jagielnik, Tomasza Kalitko, Romanę Kaszczyc, Iwonę Markowicz-Winiecką, Sławomira Sajkowskiego, Szczepana Wleklika. Ich prace można oglądać do końca sierpnia.

Sam Jerzy Gąsiorek pokazał dziewięć instalacji, w których – jak powiedział – obsesyjnie wraca do tematów sprzed lat, czyli związanych ze wspomnieniami wojny i niezawinionego cierpienia milionów ludzi.
– Ciągle naiwnie wierzę, że ludzie, po obejrzeniu tych prac, przestaną do siebie strzelać – dodał na otwarciu.

Choć Gąsior mówi o sobie „dziecko wojny”, to jest prawdziwym człowiekiem renesansu. Bacznie przygląda się życiu i codziennie notuje swoje o nim refleksje i wydaje w zgrzebnie oprawionych tomikach poezji. Ma ich na koncie już siedem, wśród nich m.in.: „Z szuflady wyjęte”, „Ja profan”, „Perony łez”, „Czas rzeźbię”. Ale głównie Gąsior rzeźbi Gąsiory i rozdaje je nie tylko przyjaciołom. Wiele zgromadził w swojej santockiej wieży, która żyje życiem galerii udostępnianej każdemu, kto tam trafi i zastanie gospodarza. To miejsce niezwykłe, do którego chętnie przybywają nie tylko artyści. Już dawno zauroczyło Jerzego, który obserwuje dorzecze Warty i Noteci oraz cały gród, któremu robi pastelowe portrety. Potem wydaje je w formie kalendarzy.

Ale bacznie przygląda się też naszej gorzowskiej rzeczywistości. Tu wiele go irytuje, m.in.: InfoGlob, przesadne upstrzenie bulwaru licznymi, niepasującymi do siebie elementami czy bogactwo wnętrza białego kościółka. Kocha prostotę i konsekwencję. Zawsze podkreśla, że jego duchowym mistrzem był Władysław Hasior. Właśnie dzięki temu mamy w Gorzowie, drugi – po Zakopanem – zbiór prac tego artysty.

Jak każdy prawdziwy mężczyzna, Gąsior ma swoje pasje. Najważniejszą z nich jest przemierzanie świata rowerem. Jest wytrawnym zawodnikiem i niewielu może mu dorównać. Jak dziennie nie zrobi ponad 100 kilometrów, jest niezadowolony. Ostatnio przejechał rowerem od Ukrainy po Turcję. Teraz wybrał się na rowerową pielgrzymkę do Santiago de Compostella w Hiszpanii. W tym samym czasie miał być na otwarciu hospicjum w Wilnie, ale będzie go tam reprezentować jego Droga Krzyżowa, którą wykonał nie tylko z sympatii do siostry Michaeli Rak.

Każda wystawa Gąsiora jest jak rozmowa z nim. To prawdziwie duchowe przeżycie. Czekam na kolejne.

Tekst i foto Hanna Kaup

Więcej zdjęć w galerii eGo FOTO:
http://www.egorzowska.pl/pokaz,galeria,0,0,2012-06-04_Jerzy_G%C4%85siorek_1,

http://www.egorzowska.pl/pokaz,galeria,0,0,2012-06-04_Jerzy_G%C4%85siorek_2,