Gontowiec Podróżny BLOG

7 czerwca. Dziś pierwsza czerwcowa środa, więc niezależnie od wieku i sprawności fizycznej powinniśmy świętować Dzień Biegania. Warto zarejestrować wcześniej swoją zamierzoną aktywność na stronie Global Running Day. Dopuszczalny jest chód, byle dystans wyniósł minimum 5 km. Kto czuje się na siłach, sznuruje buty i biegnie bądź idzie swoim tempem z tysiącami innych uczestników na całym świecie. My stwierdziliśmy zgodnie, że to nie dla nas, bo kiedy ostatnio biegliśmy, skończyło się to dwugodzinnym przymusowym rejsem po Jeziorze Bodeńskim (komu by przyszło do głowy, że prom Stuttgart, którym dostaliśmy się na Mainau, po południu będzie płynął dokładnie w przeciwną stronę?). Nie mówię, że nam się nie podobało, jednak istnieje zagrożenie, że i tym razem zdarzyć się może jakaś niespodzianka. W naszym przypadku bieganie bywa ryzykowne. Zresztą nie tylko ono.

Pamiętacie historię o Bodkowym spotkaniu pierwszego stopnia z atlantyckimi falami? To już prawie miesiąc temu. Nocowaliśmy wtedy w Peniche, najdalej na zachód wysuniętym mieście kontynentalnej Europy. Rankiem wybraliśmy się na spacerek po plaży i wtedy fala po raz pierwszy usiłowała wlać się do butów mojego małżonka. Zbagatelizował to, ponieważ obuwie miał solidne (dwie delikatniejsze pary butów zdążył już wyrzucić, nie wytrzymały wędrówki po odsłoniętym dnie zbiornika Panta de Sau w Katalonii i kamienistych uliczkach górskich miasteczek).
– Nawet mi nie przemokły – stwierdził niefrasobliwie. No i jeszcze tego samego dnia ocean upomniał się o swoje na słynnej Plaży Północnej w Nazaré (Praia do Norte), gdzie od listopada do lutego tworzą się największe fale w Europie. To właśnie tutaj jeden z surferów pobił w 2022 r. rekord Guinnessa w kategorii „zdobywca największej fali surfingowej” (26,20 m!). Ta, która przewróciła i przeturlała Bogdana nie była aż tak wielka, ale wystarczająco silna, by pokazać mu, gdzie raki zimują. Nie tylko buty miał kompletnie mokre… ba, nawet jego smartfon uczył się pływać. Nie uwieczniłam całej akcji dla potomnych, bo ręce miałam pełne zbieranych dla Marceliny muszelek, swój smartfon schowany głęboko w kieszeni, a na mojej szyi wisiał aparat bez baterii (zapomniałam, że zostawiłam ją w ładowarce).

Muszelki i piasek znad oceanu miały być pamiątką dla Cysi. Początkowo skoncentrowaliśmy się tylko na muszelkach, bo przecież piasku było tak dużo… Dopiero, kiedy pojawiły się plaże kamieniste, zrozumieliśmy swój błąd. Priorytetem stało się wtedy znalezienie bodaj najmniejszej piaszczystej plażyczki. Trafiły się aż dwie. Na pierwszej Bodek napełnił żółciutkimi drobinkami plastikową butelkę po wodzie mineralnej, na drugiej nie było już tak łatwo, bo piasek odpływał razem z uciekającą wodą (pływy są tam solidne). No to nałapał w butelkę jednego i drugiego. Tym sposobem nasza wnuczka otrzymała zestaw kamyków i muszelek znad oceanu oraz piasek i… miniaturowy ocean w butelce. I wiecie co? Dziecięca wyobraźnia nie zna granic.
Cysia ma teraz zabawkę doskonałą. Obracając butelką może w swoim oceanie tworzyć groty i zmienną linię brzegową, bo – jak mówił jej dziadek Bodek – kiedy się „ten z trójzębem” zdenerwuje i stuka nim o dno, to się robią fale. Marcelina podsumowała to tak:
– A wiesz, skąd jest to wszystko? Z Atlantydy! Ten piasek i woda są z Atlantydy. To jest Ocean Atlantycki!


Jeszcze tylko krótkie wyjaśnienie, skąd biorą się ogromne góry wody w portugalskim Nazaré. Brzeg, nad którym powstało miasteczko, jest końcówką podwodnego kanionu, którego dno w najgłębszym miejscu osiąga 4.970 m (dla porównania Wielki Kanion Kolorado ma nieco ponad 2.000 m głębokości). Kanion Nazare ze swoją głębią i długością ok. 230 km zalicza się do największych na świecie. Znawcy tematu twierdzą, że fale tworzące się na Atlantyku podczas burz, zbliżając się do wybrzeża, zmniejszają swoją prędkość, siłę i wielkość. Są hamowane, kiedy dotykają szelfu kontynentalnego (powierzchni dna). Szkopuł w tym, że natrafiając po drodze na głęboki kanion, nie zmniejszają się ani trochę. Bywa też, że przy brzegu tworzy się kontrfala, która opuszczając plażę w kierunku morza, potrafi podwoić wysokość i tak już niemałego morskiego bałwana. Nic dziwnego, że przyjeżdżają tu tłumy, by je oglądać.

Tekst i foto Maria Gonta

Dodaj komentarz:

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

Tarasy jeszcze niedostępne

Woda w Warcie opada, odsłaniają się zalane tarasy. Niestety, ze względów bezpieczeństwa, nie mogą być jeszcze udostępnione. Zdecydowała o tym ekspertyza ... <czytaj dalej>

Apel o pomoc w sprawie odbudowy AJP

W dramatycznej dla uczelni i miasta sytuacji potrzebne jest wspólne działanie. Dlatego prezydent miasta Jacek Wójcicki apeluje o pomoc w ... <czytaj dalej>

Rozmowa z komisarzem Wojciechowskim

Komunikat w sprawie rolników. Zgodnie z wczorajszą rozmową telefoniczną z komisarzem rolnictwa Januszem Wojciechowskim przekazuję, że na najbliższym i ostatnim w ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

budowa jednostki wojskowej w gorzowie
<czytaj dalej>

ma doswiadczenie w firmie budowlanej poprawiania architektury na małą skalę

cele jakie moge podpowiedzieć
to centrum przesiadkowe <czytaj dalej>

Szkoła na MEDAL.BRAWO...



<czytaj dalej>

"Ktoś biegł tą uliczką przed nami, miał jak my
wzrok zdjęty uczuciem;"
(Kamil Kwidziński, pierwszy wers wiersza Jotunheim< <czytaj dalej>

Ciekawe, że depresji nie mają ci, którzy ciężko pracują, którym brakuje do wypłaty, tym, którzy wyprzedają się tym, którzy starają się <czytaj dalej>