„Schowaj mnie w oku” – to były impreseje przygotowane na Międzynarodowy Dzień Tańca. W Teatrze im. J. Osterwy pokazała je grupa Strefa Teatru Tańca 2B pod okiem Bartosza Bandury.

Na swoistą próbę, kilka scen z projektu „Schowaj mnie w oku” przybyło więcej ludzi, niż było miejsc na Małej Scenie Teatru im. J. Osterwy w Gorzowie. Ale tak działa jego aktor Bartosz Bandura, który jest pomysłodawcą i reżyserem tego przesyconego poezją i emocjami artystycznego poszukiwania siebie. Ma określoną grupę sympatyków, ludzi o podobnej wrażliwości i – co najważniejsze – ta grupa wciąż się rozrasta. Ci, którzy byli w sobotę na szkicach, już czekają na całość.

Pusta Mała Scena Ireny i Tadeusza Byrskich. Krzesła w dwóch rzędach ustawione pod ścianą z lustrem. Widzowie siedzą też na podłodze, na poduchach. Zanim rozpocznie się spektakl, w tle słychać muzykę. To fragment utworu – odkrytego w 2013 r. w zasobach Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotei Publicznej w Gorzowie – autorstwa Witolda Lutosławskiego. Interpretacji dokonał Dominik Strycharski. Do tych znaczących w polskiej kulturze nazwisk, trzeba dodać również towarzyszący wydarzeniu głos Jana Peszka – mistrza Bartka Bandury z czasów studiów – który czyta fragmenty „U wrót doliny” innego wielkiego Polaka Zbigniewa Herberta. W Teatrze Osterwy był kierownikiem literackim, a dziś jego imię dumnie nosi nasza książnica. Tak więc spektakl w zamyśle reżysera to stworzenie niemożliwego, to gorzowskie spotkanie artystów, którzy w rzeczywistości tu się nie spotkali, ale w naszym mieście ślad po nich pozostał.

A potem pojawia się 12 niewiast i ten jeden trochę czarny, trochę biały, który wciąż jest w ich centrum. Nie da się tej liczby nie skojarzyć symbolicznie, choć obejrzeliśmy tylko niektóre sceny. To teatr tańca współczesnego z treścią niesioną każdym ruchem, nieoczekiwanym gestem, wyrazem twarzy. „Poszukujemy fundamentu życia. Codziennie gubimy się i uczymy życia na nowo w świecie, który się kończy” – pisze Bartek Bandura i to właśnie ogląda zatrzymany w bezruchu widz. Wydarzenie miało charakter otwartej próby i było działaniem performatywnym. Pokazało aktualny etap prac nad pełnowymiarowym spektaklem, któremu towarzyszy muzyka Daniela Maternika.

Na zakończenie pojawił się dyr. teatru Jan Tomaszewicz, który pogratulował zespołowi pracy i wyraził nadzieję, że grupa zaistnieje na naszej dużej scenie.

"Schować w oku - szkice"
Reżyseria, koncept: Bartosz Bandura
W spektaklu występują: Klaudia Banaszak, Paulina Bandura, Paulina Beker, Emilia Bergandy, Ewelina Chruścińska-Jackowiak, Anna Gos, Katarzyna Kaliciak, Marta Karmowska, Wiktoria Łukasik, Maja Powalska, Natalia Skubiszyńska, Jagoda Stawska, Patryk Strzykała.

"Schować w oku - szkice" odbyło się w ramach akcji tańczMY, której organizatorem jest Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

Ponieważ wczoraj przypadał Międzynarodowy Dzień Tańca, przed spektaklem Bartosz Bandura przeczytał orędzie Anny Hop, które publikujemy niżej:

„Obyś żył w ciekawych czasach” głosi starożytna chińska klątwa. Nastały… ciekawe czasy. Trudne, tragiczne, ważne. Trudne czasy kształtują silnych ludzi. Potraktujmy je jako możliwość. Możliwość sprawdzenia siebie i swojej wewnętrznej siły. Możliwość działania.

Sztuka i ludzie tańca nie pozostają obojętni wobec obecnych wydarzeń. Mamy swój język – ruch, który jest uniwersalny dla wszystkich ludzi. Operujemy narzędziem, które ma dużą moc. Doceńmy siłę przekazu sztuki tańca i zastanówmy się jak jej dobrze użyć na potrzeby obecnych czasów. Sztuka łączy, konsoliduje, rozwija, przynosi ukojenie, dobre przeżycia, jest wentylem emocji, pomaga oczyszczać i zrozumieć, oderwać się na chwilę od rzeczywistości i problemów nas otaczających. Zachęcam Państwa do rozwinięcia powyższej listy, przede wszystkim w działaniu.

To również doskonała okazja do przewartościowania swojego życia. Spojrzenia na siebie oraz swoje działania z innej, szerszej perspektywy. Zobaczenia prawdziwej skali problemów i rozgraniczenia co jest ważne, znaczące, a co błahe i niewarte uwagi. Docenienia jak dużo mamy i jak wspaniałą dziedziną sztuki mamy zaszczyt się zajmować. Zobaczenia szklanki do połowy pełnej.

Miałam pisać o tańcu, piszę o życiu. Ale taniec to życie, nierozerwalnie ze sobą związane i wzajemnie oddziałujące. Z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca życzę nam wszystkim świata, w którym nadal będzie miejsce na sztukę, sztukę tańca i artystów.

Świata, w którym dalszy rozwój będzie możliwy i nie powstrzymany. Świata, w którym będziemy lepszymi gospodarzami, w którym ucząc się na błędach przeszłości nauczymy się ich nie powielać.”

Tekst i foto Hanna Kaup


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

Tarasy jeszcze niedostępne

Woda w Warcie opada, odsłaniają się zalane tarasy. Niestety, ze względów bezpieczeństwa, nie mogą być jeszcze udostępnione. Zdecydowała o tym ekspertyza ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

ktos kto ten artykuł nadyrdymał nie rozumie tekstu pisanego

tam nie ma nic rasistowskiego
tylko dobitnie podkreslona prawda <czytaj dalej>

kończyłem technikum wieczorowe i miałem "trochę" okrojony program
jednego tygodnia na drugi polonistka zadawała lalke do przeczyta <czytaj dalej>

Cóż za żenujący poziom wypowiedzi - pomijam sens, bo lista lektur faktycznie woła o gruntowną zmianę. Ale te wszystkie wulgaryzmy, błędy jęz <czytaj dalej>

Wolność wypowiedzi kończy się tam, gdzie zaczyna się promowanie nienawiści, znieważanie i rasizm <czytaj dalej>

Literaturę np. Homera czyta się tylko po to, aby podróżować np. do Grecji lub mitologę rzymską do teatru w Neapolu. Tylko z przyczyn turystyczn <czytaj dalej>