Dziś druga część historii Janiny Sowy.

Pierwszą część historii Janiny Sowy publikowaliśmy tu:
http://www.egorzowska.pl/pokaz,czlowiek,7005,spod_husiatynia_na_fabryczna,

21 maja 1957 r. Janina Sowa urodziła córkę Halinę. Mąż znalazł mieszkanie w Gorzowie, dokąd wyprowadzili się 4 października i zamieszkali w jednym pokoju przy ul. Fabrycznej 53/5. Jeszcze dziś wchodzi się tam po pięknej starej podłodze wyłożonej ozdobną posadzką. - Były też piękne lamperie, ale po pożarze w 2002 r. wszystko uległo zniszczeniu - dodaje pani Janina.
Jej okna wychodzą na przystań wioślarską. - Tam był stary drewniany barak i ciągle ktoś go podpalał. Ostatnim razem straż już go nie ratowała, tylko pilnowała, żeby to się spaliło. Akurat mąż był w szpitalu, wpadł w depresję po poprzednim pożarze. Wtedy polewali dach naszego domu i rury, żeby się ogień nie zajął, ale jak polali, to szyby już były tak bardzo nagrzane, że popękały u nas i u sąsiadów. Ogień był bardzo intensywny. Drzwi paliły się nade mną, byłam najbardziej narażona - podkreśla.

Janina Sowa twierdzi, że pierwszy pożar był w 2002 i że bardzo go przeżyli z mężem, który wpadł w depresję. - Mieszkania zastępczego nie dostaliśmy. Proponowali nam hotel na Baczynie, ale za 450 zł od osoby - wspomina J. Sowa. - Wynajęłam więc pokój w następnym bloku, pod nr. 54, żeby mieć nadzór nad remontem. W wynajętym mieszkaniu nie było żadnych wygód, ale w każdej chwili, jak przyjeżdżała komisja, to od razu mogłam reagować. Musiałam pilnować, by podłogi wymienili, bo nie chcieli. Zbite były wszystkie ściany aż do cegieł, a sufit do desek, tak wszystko było strasznie zalane.
Zanim po pożarze zbudowano nową siedzibę przystani, Janina Sowa z okien swojego mieszkania widziała Wartę.
- Warta zawsze kojarzyła mi się z rzeką mojego dzieciństwa Zbrucz, graniczną między Polską a Rosją. Tam pluskałam się jako dziecko. Miałam tylko przez ogród, tak jak tu przez ulicę. Kiedyś było tu bardzo przyjemnie, braliśmy koce i wypoczywaliśmy nad Wartą. Mieliśmy też boisko, więc można było pograć w piłkę. Z biegiem lat wszystko się zmieniało. Dawniej było radośniej, weselej i czyściej, teraz ludzie są obojętni, zapędzeni. Był też większy spokój i przyjaźń międzyludzka. W tej chwili słyszę za dużo wulgaryzmów, choć mi się kłaniają, mimo że zwracam uwagę na te nieprzyzwoitości.
Przy ul. Fabrycznej rosną stare kasztanowce. - One tu już były, kiedy przyjechaliśmy do Gorzowa. Teraz drzewo przed oknem ma taką dziuplę i obawiam się, że ono runie. Występowałam, żeby przycięli, bo zasłania mi wszystko i w dzień muszę palić światło - mówi.

Nauczycielka, matka, babcia
Janina Sowa pracowała w zawodzie nauczyciela 31 lat do 1985 r. W Gorzowie zaczęła pracę po bezpłatnym urlopie wykorzystanym na opiekę nad córką w 1957 r.
- Uczyłam matematyki i biologii w Szkole Podstawowej nr 10 przy ul. Śląskiej - opowiada. - Prowadziłam też gabinet biologiczny. Później wstąpiłam do Związku Nauczycielstwa Polskiego, prowadziłam kółko taneczne, założyłam Spółdzielnię Uczniowską (czyli szkolny sklepik) i przez wiele lat się nią opiekowałam. Trzeba było przyuczać młodzież do tej odpowiedzialnej pracy, dbać, aby zawsze były w sklepiku wszystkie artykuły szkolne oraz spożywcze i oczywiście nie było manka. Byłam instruktorem spółdzielczości uczniowskiej, miałam pod opieką 23 spółdzielnie. Udzielałam się społecznie.

Z KART HISTORII
Szkoła Podstawowa nr 10 w Gorzowie Wlkp. została powołana do życia 1 września 1957 r. i była ośmioklasową szkołą publiczną działającą w 15 izbach lekcyjnych budynku przy ul. Śląskiej 20. Zakładem opiekuńczym został pobliski zakład produkcyjny Silwana. Ze względu na prace budowlane, rok szkolny 1957/1958 zainaugurowano 10 września, a naukę rozpoczęto 14 dni później. Kadra pedagogiczna liczyła 18 osób. Budynek wyposażono w gabinet lekarski, salę gimnastyczną, bibliotekę, świetlicę.

Za swoją pracę Janina Sowa została odznaczona: Złotym Krzyżem Zasługi, Nagrodą Ministra Oświaty II stopnia, Złotą Odznaką Nauczycielstwa Polskiego, Odznaką Zasłużonego Działacza Ruchu Spółdzielczego.

- Najbardziej jestem dumna z dwójki wspaniałych dzieci i piątki wnuków (wszyscy ukończyli szkoły, większość dziś też pracuje w szkolnictwie) oraz z małżeństwa, w którym przeżyłam 52 lata. W 2006 r. obchodziliśmy Złote Gody. Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie otrzymaliśmy medale podpisane przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Cieszę się, że w rodzinie wszystko układa się pomyślnie, a ja - mimo tylu trudności - przeżyłam 80 lat. Troszeczkę zdrowie się kruszy, ale to normalna kolej rzeczy - mówi bohaterka spotkania.

O czym marzy? - O spokojnym doczekaniu spokojnej śmierci, by szczęśliwie to życie zakończyć, żebym nie była nigdy ciężarem dla dzieci i rodziny - mówi otwarcie. - Nie myślę już o majątku, emeryturę mam, która mi wystarcza, mieszkanie mam, poruszam się sama, umysł mi funkcjonuje, pamięć na ogół nie zawodzi, pamiętam swój pesel, numer dowodu, numery telefonów, bardzo dużo czytam i rozwiązuję krzyżówki. Jestem raczej optymistką i naprawdę zawsze Bóg mnie wspiera i Maryja jest ze mną, a wiara czyni cuda i wzmacnia człowieka.

Tekst i foto Hanna Kaup

Projekt "Łaczą nas ludzie i miejsca" realizowany przez Stowarzyszenie Św. Eugeniusza de Mazenoda, dofinansowany z funduszy Miasta Gorzowa Wielkopolskiego.

Dodaj komentarz:

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

internet to pożyteczny wynalazek
ale steve jobs zje..ał ludzkosc tymi ifonami.
ludzie nie rozmawiają już ze sobą tylko sie gapią w te <czytaj dalej>

To nie kwestia dobra czy zła tylko odpowiedzialności i wolnej woli. Zdejmujemy z naszych dzieci odpowiedzialność. Mówimy "to są dzieci wię <czytaj dalej>

Piękna muzyka była w spektaklu. Cudownie zaśpiewana piosenka finałowa. <czytaj dalej>

108tys
I durna dająca efekt odwrotny kampania <czytaj dalej>

Dobrze! Bo wiele dobrych koncertów w tym sezonie.
Również w Sali Kameralnej. Także autorskie, naszych filharmoników. Wczoraj np. występ dw� <czytaj dalej>