"Smuteczku mój", "Czerń i biel", "Nie strasz", "Za małe serce" - to tylko niektóre tytuły piosenek z albumu Stanisławy Celińskiej "Atramentowa". Artystka zaśpiewała je przed gorzowską publicznością w niedzielę 5 marca.



Nie trzeba mieć 17 lat ani talii Giny Lollobrygidy w okresie największej świetności, równie dobrze można mieć prawie 70 i ukryć figurę pod szeroką suknią, stanąć na scenie i zawładnąć sercami publiczności tak, jak to zrobiła w Teatrze im. J. Osterwy Stanisława Celińska. W niedzielny wieczór przez dwie godziny dzieliła się z widzami tym, co dla człowieka najważniejsze - życiem wpisanym w słowa poezji. Życiem pełnym emocji, niespodziewanych zwrotów, miłości, radości i łez, odejść, powrotów, nadziei i wybaczania.

Stanisława Celińska przyjechała do Gorzowa na zaproszenie Miejskiego Centrum Kultury. Wystąpiła z piosenkami z wydanej w 2015 r. płyty "Atramentowa". Towarzyszyło jej ośmiu muzyków: perkusista Maciej Muraszko, saksofonista Paweł Pełczyński, gitarzysta Kuba Frydrych, pianista Wojciech Trzciński, basista Krzysztof Samela, wiolonczelista Tomasz Lisiecki oraz na akordeonie ojciec Macieja Janusz Muraszko i na przeszkadzajkach, czyli instrumentach perkusyjnych Maciej Giżejewski.

Artystka wkrótce skończy 70 lat. Jak mówi, wkroczyła w trzeci etap swojego życia, co oznacza, że aktorstwo porzuciła dla śpiewania, bo muzyka jest najdoskonalszą ze sztuk, bo dzięki niej może dawać ludziom radość i nadzieję, a więc dobro, którego tak bardzo potrzebujemy.

- Bardzo wam dziękuję - powiedziała w rozmowie z naszą redakcją. - To było niezwykłe spotkanie. Słuchaliście pięknie. W pewnym momencie stanowiliśmy jeden organizm, razem płakaliśmy, razem śmialiśmy się i zapomnieliśmy chociażby na te dwie godziny o wszystkich troskach.

Tak było. Za wspólny śmiech i śpiew, za ciepłe słowa pod adresem Wojciecha Młynarskiego, za każde o człowieku, za refleksję nad życiem, za taniec, za genialne brzmienie instrumentów i piękną grę świateł publiczność nagrodziła artystkę i jej zespół oklaskami na stojąco. Był też bis, najpierw z suplementu "Atramentowej" - "Pomilczenie" z wybitnym akompaniamentem gitary i wiolonczeli, a już całkiem na pożegnanie "W imię miłości", zaśpiewane wspólnie z publicznością.

Stanisława Celińska prezentowała głównie teksty Macieja Muraszko i Wojciecha Młynarskiego, ale też swoje. Jak nam zdradziła, ma już kolejne na nową płytę. Jeśli zdąży, wyda ją jesienią. Jeśli nie, w przyszłym roku. Obiecała, że jak ją zaprosimy, znów do nas przyjedzie.

Tekst i foto Hanna Kaup
Więcej zdjęć zobacz tu:
http://www.egorzowska.pl/pokaz,galeria,0,0,2017-03-05__bardzo_wam_dziekuje__powiedziala_,

Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

Tarasy jeszcze niedostępne

Woda w Warcie opada, odsłaniają się zalane tarasy. Niestety, ze względów bezpieczeństwa, nie mogą być jeszcze udostępnione. Zdecydowała o tym ekspertyza ... <czytaj dalej>

Apel o pomoc w sprawie odbudowy AJP

W dramatycznej dla uczelni i miasta sytuacji potrzebne jest wspólne działanie. Dlatego prezydent miasta Jacek Wójcicki apeluje o pomoc w ... <czytaj dalej>

Rozmowa z komisarzem Wojciechowskim

Komunikat w sprawie rolników. Zgodnie z wczorajszą rozmową telefoniczną z komisarzem rolnictwa Januszem Wojciechowskim przekazuję, że na najbliższym i ostatnim w ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

budowa jednostki wojskowej w gorzowie
<czytaj dalej>

ma doswiadczenie w firmie budowlanej poprawiania architektury na małą skalę

cele jakie moge podpowiedzieć
to centrum przesiadkowe <czytaj dalej>

Szkoła na MEDAL.BRAWO...



<czytaj dalej>

"Ktoś biegł tą uliczką przed nami, miał jak my
wzrok zdjęty uczuciem;"
(Kamil Kwidziński, pierwszy wers wiersza Jotunheim< <czytaj dalej>

Ciekawe, że depresji nie mają ci, którzy ciężko pracują, którym brakuje do wypłaty, tym, którzy wyprzedają się tym, którzy starają się <czytaj dalej>