W samo południe 28 maja w Muzeum im. J. Dekerta w Gorzowie około 50 osób z Ukrainy odpowiedziało na zaproszenie do udziału w rodzinnym spacerze. Goście poznawali Gorzów i jego historię.

Wiatr, deszcz i chłód nieco zmodyfikowały plany Muzeum Lubuskiego oraz Fundacji Integracji i Rozwoju Cudzoziemców w Polsce. Dłuższy spacer zamieniono na spotkanie w obiekcie muzealnym przy ul. Warszawskiej, gdzie Joanna Skrodzka i Mirosław Pecuch przedstawili gościom sporą garść wiedzy na temat naszego miasta i jego historii, nawiązując do najdawniejszych czasów oraz przedwojennej niemieckiej przeszłości, po której pozostały ślady w postaci choćby willi Schroedera, w jakiej obecnie mieści się muzeum.

W holu czekały na gości niespodzianki, m.in.: mapy, książeczki dla dzieci, przypinki czy słodycze. Obecni w większości rozumieli przekazywane im wiadomości, bowiem uczą się już języka polskiego – m.in. na kursach w szkole Cosinus – ale gdy tylko była potrzeba, Mirosław Pecuch tłumaczył wszystko na ukraiński. Odpowiadał też na liczne pytania związane z prezentowanymi eksponatami muzealnymi, a także z religią katolicką. Pretekstem była wizyta w kościele Podwyższenia Krzyża Świętego, do którego uczestnicy spaceru udali się w drugiej części spotkania.

Wszyscy byli pod dużym wrażeniem. Z zainteresowaniem oglądali galerię prac Henryka Rodakowskiego, zbiór francuskiej porcelany z kolekcji Carli Müller, zdobione stare meble czy wystawiane na Expo 2020 suknie Natalii Ślizowskiej.
– Pięknie wyglądają te stroje. Takie bogate i nowoczesne, a wspaniale komponują się w muzeum, jakby tu zawsze były – mówiła jedna z uczestniczek.
– Jestem bardzo zadowolony, że mogłem dziś zobaczyć tyle pięknych rzeczy – dodał pan Walery. – Z każdego takiego wyjścia można coś ciekawego wynieść – podkreślał, dziękując za zaproszenie.
– Byłam tu w zeszłym tygodniu, ale dziś jeszcze raz chętnie obejrzałam wystawy. Bardzo mi się podoba, że jest tu cała historia miasta od najdawniejszych czasów – podkreśliła mieszkanka Ukrainy, która po wybuchu wojny trafiła do gorzowskiego internatu.

W spacerze wzięły udział całe rodziny, a liczba chętnych zaskoczyła organizatorów.
– To znaczy, że jest potrzeba i warto zapraszać na takie spotkania – powiedział Mirosław Pecuch.

Na zakończenie wszyscy zrobili sobie pamiątkowe zdjęcie. Kolejne spotkanie – tym razem w Spichlerzu – odbędzie się w niedzielę 5 czerwca.

Tekst i foto Hanna Kaup


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

Tarasy jeszcze niedostępne

Woda w Warcie opada, odsłaniają się zalane tarasy. Niestety, ze względów bezpieczeństwa, nie mogą być jeszcze udostępnione. Zdecydowała o tym ekspertyza ... <czytaj dalej>

Apel o pomoc w sprawie odbudowy AJP

W dramatycznej dla uczelni i miasta sytuacji potrzebne jest wspólne działanie. Dlatego prezydent miasta Jacek Wójcicki apeluje o pomoc w ... <czytaj dalej>

Rozmowa z komisarzem Wojciechowskim

Komunikat w sprawie rolników. Zgodnie z wczorajszą rozmową telefoniczną z komisarzem rolnictwa Januszem Wojciechowskim przekazuję, że na najbliższym i ostatnim w ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Szkoła na MEDAL.BRAWO...



<czytaj dalej>

"Ktoś biegł tą uliczką przed nami, miał jak my
wzrok zdjęty uczuciem;"
(Kamil Kwidziński, pierwszy wers wiersza Jotunheim< <czytaj dalej>

Ciekawe, że depresji nie mają ci, którzy ciężko pracują, którym brakuje do wypłaty, tym, którzy wyprzedają się tym, którzy starają się <czytaj dalej>

Powinni ci chatę zablokować w ramach protestu. <czytaj dalej>

Do 5964: noo, najlepiej to zorganizować jakieś obozy pracy przymusowej. Bić i nie dać jeść! Może brukwiową zupę, jak w Auschwitz... Ogarnij s <czytaj dalej>