Gdy przez godzinę siedzimy w miłym towarzystwie, wydaje się, że to minuta, lecz kiedy minutę czekamy na odpowiedź w ważnej sprawie, wydaje się, że to godzina.

Na tym polega istota względności. Wszystko, co dotyczy czasu, jest kwestią indywidualną. Jego umiejętne wykorzystanie, to sztuka zarządzania własnym życiem.

Jaką wartość ma godzina?
Na to pytanie odpowiemy, kiedy uświadomimy sobie, ile już przeżyliśmy, ile czasu mamy jeszcze do wykorzystania. Ile przeznaczamy na płatną pracę z uwzględnieniem czasu na dojazdy, naukę, utrzymanie porządku w domu i sen (wiele osób ciągle się łudzi, że godziny snu można ograniczyć – tylko z jakimi skutkami dla zdrowia?). Odpowiedź na te pytania możemy uzyskać, prowadząc notatki. Pozwolą one spojrzeć obiektywnie na nasze działania, zauważyć ewentualny brak równowagi i uznać potrzebę zmian.

Jeśli dużo uwagi poświęcamy sprawom nieistotnym, musimy skoncentrować się na priorytetach, bo okaże się, że na nie zabraknie czasu. Zaczynając od załatwiania najważniejszych rzeczy, zostanie chwila dla spraw marginalnych. Obrazuje to pewna historyjka: Profesor filozofii postawił przed studentami słój wypełniony kamieniami i zapytał, czy jest on pełen. Studenci przytaknęli. Profesor dosypał jeszcze żwiru. Słój ponownie został uznany za pełny. Wsypał jeszcze piasek i ten do końca wypełnił przestrzeń. Studentom wyjaśnił, że kamienie symbolizują ważne rzeczy w życiu (gdyby nie było żwiru i piasku, to słój i tak byłby wypełniony), żwir to sprawy mniej ważne, piasek – najmniej istotne. W życiu jest podobnie. Chcemy znaleźć czas na wszystko. Wypełnić słój kamieniami, żwirem, piaskiem jednocześnie i wtedy może zabraknąć miejsca na duży kamień. Nie znaczy to, że piasek nie ma znaczenia. Ukazuje zadania mniejszej rangi, ale za to sensowne z punktu widzenia kontaktów międzyludzkich, np. pogawędki w pracy, które scalają zespół.

Obierając kierunek działań, dobrze jest stopniować realizację przedsięwzięć. Podzielić na etapy, wyznaczyć zadania i określić termin ich realizacji. Bywają dni, kiedy nie wiemy, za co zabrać się najpierw, a trzeba działać szybko. Dobrze w takiej sytuacji pogrupować sprawy pod kątem uwagi i pilności, tj. „pilne i ważne”, „pilne i mniej ważne”, „niepilne i ważne”, „niepilne i nieważne”. Ostatnia kategoria nie zasługuje na uwagę, ale za czynności zakwalifikowane do grupy pierwszej, należałoby zabrać się niezwłocznie. „Pilne i mniej pilne” można komuś zlecić, dla spraw „ważnych i niepilnych”, ustalić konkretny termin. Planując, trzeba zostawić sobie margines bezpieczeństwa – czas na nieprzewidziane sytuacje.

Beata Kowalska
foto Wikipedia

Dodaj komentarz:

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Zlikwiduje się wszelkie dyktaty i nakazy unijne, cofnie się unijne imunitety, bo za dużo zasłaniają. Generalnie unia przestanie mieć cokowliek <czytaj dalej>

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>

Gumofilce na traktory i do Warszawy. Żoliborz wam pomoże. <czytaj dalej>