zygmunt_marek_piechocki BLOG

No i piątek! Dziewiętnasta. Orkiestra, pierwszy skrzypek – Pan Maksym Dondalski – jakże później pięknie artykulacyjnie, brzmieniowo, barwowo Jego solo w Jeziorze Łabędzim, konferansjer Pan Konrad Stala. Świetny! Wreszcie Pani Monika Wolińska i Pan Mariusz Patyra, w którego rękach skrzypce Christian Erichson z 2003, kopia Guanori del Gesu z 1733 roku.

Tak więc najspampierw I Koncert skrzypcowy Niccolo Paganiniego z 1817/18 roku.
Cóż ja mogę napisać? Jednym słowem – zachwyt. Nad kompozycją, nad jej wykonaniem. Mój i całej widowni! Aplauz na stojąco – więc i bis – 24 kaprys z op.1.
Najtrudniejszy do wykonania z 24 zamieszczonych w opus pierwszym. Może dla podkreślenia mistrzostwa Pana Mariusza Patyry, który – co oczywiste – sprawił swoim tego utworu wykonaniem powtórny wybuch aplauzu, zacytuję fachowy encyklopedyczny opis Kaprysu:

Kaprys nr 24 z op. 1 Niccolò Paganiniego to jeden z najtrudniejszych i najsłynniejszych utworów wirtuozowskich na skrzypce solo. Kaprys napisany w tonacji a-moll, Tema con Variazioni: Quasi Presto jest ostatnim z cyklu 24 Kaprysów pisanych przez Paganiniego w latach 1802-1817. Składa się z tematu, 11 wariacji i finału. Kompozytor zastosował tu szereg bardzo trudnych technik wykonawczych: podwójne oktawy, szybkie następstwa trudnych interwałów, arpeggia w molowych skalach, w tercjach i decymach, pizzicato lewą ręką, wysokie pozycje, błyskawiczne i wielokrotne zmiany smyczkiem strun. Wielu skrzypków na świecie latami studiuje trudności techniczne tego utworu. Jest on popisowym krótkim utworem koncertowym, często stosowanym na bis w koncertach przez najwybitniejsze sławy wiolinistyki.
Tak więc tradycji stało się zadość.
Po Kaprysie antrakt. Rozmowy, wyrażanie opinii, gratulacje – bo Pan Mariusz Patyra również w foyer! I co oczywiste, ochy i achy zarówno nad kompozycją jak i jej wykonaniem.

Po przerwie najpierw Ottorino Respighi – Suita na orkiestrę pt. Ptaki. Cytuję ze świetnie teraz pisanego, projektowanego, drukowanego Programu: „W pięcioczęściowej, tanecznej w charakterze suicie, barokowa muzyka miniatur klawesynowych takich kompozytorów jak m. in. Bernardo Pasquini czy Jacques de Gallot, dzięki brawurowej orkiestracji zyskuje nowe brzmienie. Charakterystyczne głosy i śpiew ptaków, wplecione w kolejne części utworu, tworzą cykl nastrojowych obrazków muzycznych utrzymanych we właściwej Respighiemu romantyczno-impresjonistycznej instrumentacji”. Mnie wykonanie uwiodło. I tyle.

Po Ptakach, Piotra Czajkowskiego Jezioro łabędzie – także suita orkiestrowa. Sześć jej części. Któż nie zna tej Muzyki? Kogo ona nie wzrusza, kogo nie przenosi na sceny baletowe, gdzie tancerki i tancerze odgrywają historię łabędzi? A jak została zagraną przez naszą orkiestrę, jak zinterpretowała ją Pani Monika Wolińska? Mnie porwała swoją dynamicznością, natężeniem, budowaniem nastroju, opowiedzeniem historii Odetty i Zygfryda. Filharmoniczni ortodoksi w rozmowie po koncercie zarzucali interpretacji Pani Dyrygent zbytnie szafowanie wolumenem orkiestry, zbytnim forte. Zwłaszcza w części drugiej – walcu. A ja uważam, że każdy ma prawo do swojej interpretacji, ba, do poddania się chwili, aktualnemu nastrojowi, poniesienia się emocjom. Jeśli nie ma emocji, czy jest Muzyka? Czy istnieje jakiś wzorzec?
A poza tym, może trzeba zwrócić się do narracji baletu – walc, taniec, beztroska balu – ale pojawia się czarnoksiężnik Rotbart z córką Odylią, łudząco podobną do Odetty.
I to Odylii Zygfryd przysięga dozgonną miłość, skazując tym samym Odettę na wieczne cierpienie. Ironia losu, czary – dramat zakochanego – czyż nie krzyczeć w forte?
Zresztą! Wiadomo nie od minionego piątku, że Pani Monika Wolińska, mimo swej kruchej postaci, ma w sobie wulkan emocjonalny i że oprócz zawodowstwa dyrygenckiego to właśnie emocjami kieruje się w swojej pracy. I co zauważam, tymi samymi do piano i do forte. Podczas występu pokazuje nam swój świat Muzyką, którą stwarza na swój sposób. Dźwięki, harmonia, barwa, wolumen, są Jej posłuszne.

Dość powiedzieć, że po prezentacji publiczność – podobnie jak po Paganinim – na stojąco oklaskiwała i Orkiestrę, i Panią Dyrygent. Był bis, podczas którego Dyrygentka opuściła Muzyków, przedzierzgnęła się w św. Mikołaja – czerwona czapeczka, worek, z którego rozdawała słodycze. Miły akcent. Bo to był przecież dzień szósty grudnia. Św. Mikołaja.

Niedziela. W samo południe w Filharmonii Gorzowskiej Koncert familijny – Jezioro łabędzie i inne ptasie melodie. Te „inne” to oczywiście poszczególne części suity Ottorino Respighiego pt. Ptaki. Fajnie dzieciaki z widowni odgadywały, jakich to ptaków głosy imitowały instrumenty. A Muzyka do Jeziora Łabędziego urozmaicona występem uczniów z Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej z Poznania. Jakże roziskrzone oczy dzieciaków na widowni widziałem, jakie wpatrywanie się w tańczących. Jakie zasłuchanie.

Za oknem szaro, kropi deszcz ze śniegiem. Na szczęście, już po wichurach. Ale i tak nie wybrałem się dzisiaj rowerkiem do lasów. Chciałem skończyć to pisanie, posłać do korekty, opublikować.

No, przecież. Ależ ze mnie zapominalski. Przecież wypada wymienić Muzyków, którzy w audycjach kolędowych dla dzieciaków wzięli udział przedpołudniami, dla nich występując po kilka razy. Tak więc od lewej do prawej strony estrady: na skrzypcach Paulina Wąsik i Aleksandra Bogacka-Pajdzik, na altówce - Dawid Pajdzik, wiolonczele - Piotr Więcław i Agnieszka Lasek, na fagocie - Natsuki Matsuno, na oboju - Eike Schaefer oraz Aleksander Lasek na marimbie. Jako solistka wystąpiła Beata Gramza.

Post scriptum
W piątek sala Filharmonii zapełniona, na niedzielny Koncert Familijny wykupione wszystkie miejsca. Zabrakło biletów! Owszem, może z powodu pogody, nie wszyscy chętni dotarli i było trochę wolnych krzesełek.
Idzie ku dobremu? Tak. Bo pozytywny rozgardiasz, mozolna praca, świetny koncert!

Foto FG i Michał Kapuściński

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

Tarasy jeszcze niedostępne

Woda w Warcie opada, odsłaniają się zalane tarasy. Niestety, ze względów bezpieczeństwa, nie mogą być jeszcze udostępnione. Zdecydowała o tym ekspertyza ... <czytaj dalej>

Apel o pomoc w sprawie odbudowy AJP

W dramatycznej dla uczelni i miasta sytuacji potrzebne jest wspólne działanie. Dlatego prezydent miasta Jacek Wójcicki apeluje o pomoc w ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Wolność wypowiedzi kończy się tam, gdzie zaczyna się promowanie nienawiści, znieważanie i rasizm <czytaj dalej>

Literaturę np. Homera czyta się tylko po to, aby podróżować np. do Grecji lub mitologę rzymską do teatru w Neapolu. Tylko z przyczyn turystyczn <czytaj dalej>

Jest wolność myśli i wypowiedzi, więc kto będzie chciał, pójdzie. Zaś ten Ośrodek Monitorowania.....to " ciepłe" posady i chęć & <czytaj dalej>

Won do Warszawy gumofilce. <czytaj dalej>

Nie sądziłem na początku, że Pan będzie aż tak dobrym managerem. Zaczęło się trochę dziwnie, świętem i kurczakami, ale efekty pokazały, � <czytaj dalej>