Ascetyczna scenografia, trzech świetnych aktorów i doskonale zrealizowany zamysł reżysera, tyle wystarczy, by osiągnąć teatralny sukces. Takim niewątpliwie było niedzielne premierowe przedstawienie "Wszystko o mężczyznach" w wykonaniu aktorów warszawskiego teatru Kamienica.

Na scenie trójdzielna ściana symbolizująca miasto (Warszawę, Gorzów...), prosty stolik i trzy taborety, których rozmieszczenie wprowadza widza albo na siłownię, albo do domu bohaterów, albo do jakiejś knajpy. Do tego trzej aktorzy - niczym czarodzieje - zmieniający swoje role począwszy od młodych i silnych, przez dojrzałych i doświadczonych życiem, po stojących u progu swych dni starców. Przyjaciele, Ojciec, Miłość, Striptizerzy to główne wątki sztuki wyreżyserowanej przez Bartłomieja Wyszomirskiego wg tekstu chorwackiego pisarza Miro Gavrana "Wszystko o mężczyznach".

Gdyby ktoś pomyślał, że będzie to rzecz z gatunku taniego kabaretu złożona z tanich tekstów i chwytliwych scen, byłby w błędzie. W tym dwugodzinnym przedstawieniu, w którym sceny zmieniały się jak w kalejdoskopie, aktorzy nie szczędzili artystycznych umiejętności, by pokazać siłę i słabość mężczyzny, wyświetlić nam takie zakamarki jego życia, które - choć czasami budziły śmiech, to jednak kazały zastanowić się, czy nie jest to śmiech gorzki, będący wyrazem bezradności. Przez te dwie godziny byliśmy świadkami budującej się i walącej jak zamek z piasku przyjaźni trzech kumpli ze studiów, rodzinnej tragedii po śmierci matki i odejściu jednego z synów, problemów faceta, który nabrał kredytów i nie znajdując ratunku, decyduje się na pracę w nocnym klubie ze striptizem; związku między mężczyznami oraz tym, czy i co ich łączy po rozstaniu; wreszcie przemijania i nieuchronnej starości.

Spektakl w wykonaniu: Michała Lesienia-Głowackiego, Arkadiusza Janiczka i Marcina Kwaśnego to był ogromny wysiłek aktorski i reżyserski. Dynamika scen, nieoczekiwane zatrzymania i natychmiastowe wejście w nowe role stawiały wykonawców przed szczególnymi zadaniami. Na wyróżnienie zasługuje Arkadiusz Janiczek, którego bohaterowie wymagali od niego ogromnej dyscypliny i charakteru. Świetnie rolę ojca zagrał również Marcin Kwaśny.

Choć dyr. Jan Tomaszewicz zapowiedział, że to nie będzie typowy jak na Scenę Letnią spektakl, należałoby sobie życzyć, by jemu podobnych było jak najwięcej. Gromkie brawa na zakończenie były absolutnie zasłużone. Zresztą, któż jak nie mężczyźni, najlepiej potrafią powiedzieć "Wszystko o mężczyznach".

Tekst i foto Hanna Kaup

Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

Tarasy jeszcze niedostępne

Woda w Warcie opada, odsłaniają się zalane tarasy. Niestety, ze względów bezpieczeństwa, nie mogą być jeszcze udostępnione. Zdecydowała o tym ekspertyza ... <czytaj dalej>

Apel o pomoc w sprawie odbudowy AJP

W dramatycznej dla uczelni i miasta sytuacji potrzebne jest wspólne działanie. Dlatego prezydent miasta Jacek Wójcicki apeluje o pomoc w ... <czytaj dalej>

Rozmowa z komisarzem Wojciechowskim

Komunikat w sprawie rolników. Zgodnie z wczorajszą rozmową telefoniczną z komisarzem rolnictwa Januszem Wojciechowskim przekazuję, że na najbliższym i ostatnim w ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

budowa jednostki wojskowej w gorzowie
<czytaj dalej>

ma doswiadczenie w firmie budowlanej poprawiania architektury na małą skalę

cele jakie moge podpowiedzieć
to centrum przesiadkowe <czytaj dalej>

Szkoła na MEDAL.BRAWO...



<czytaj dalej>

"Ktoś biegł tą uliczką przed nami, miał jak my
wzrok zdjęty uczuciem;"
(Kamil Kwidziński, pierwszy wers wiersza Jotunheim< <czytaj dalej>

Ciekawe, że depresji nie mają ci, którzy ciężko pracują, którym brakuje do wypłaty, tym, którzy wyprzedają się tym, którzy starają się <czytaj dalej>