Uczennica II LO w Gorzowie Julia Nowak najlepiej napisała dyktando i zdobyła pióro Wojewody Lubuskiego.
21 lutego przypada Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. Z tej okazji, w miniony piątek o 12.00, wojewoda lubuski Marcin Jabłoński zorganizował dyktando. Nagrodę – pióro – otrzymała Julia Nowak z II LO.
Kiedy wojewoda otworzył kopertę z tekstem dyktanda, a potem je czytał, co jakiś czas żartem zapewniał, że jest on napisany po polsku i co jakiś czas miewał kłopoty z odczytaniem niektórych wyrazów. Językową niespodziankę przygotowała bowiem sama rektor PWSZ w Gorzowie, profesor Elżbieta Skorupska-Raczyńska. Ortograficzne prace ocenili nauczyciele poloniści z II LO pod okiem Małgorzaty Jach z Wojewódzkiego Ośrodka Metodycznego.
W auli II LO ustawiono około 60 krzeseł, które zajęły dwie drużyny: młodzież szkolna oraz gorzowskie VIP-y. Wśród nich zasiedli m.in.: kurator lubuski Bogna Ferensztajn, dyr. wydziału oświaty Adam Kozłowski, dyr. wydziału kultury Ewa Pawlak, lubuski inspektor sanitarny Dorota Konaszczuk, pracownicy straży i policji oraz dziennikarze.
Wygrała młodzież, która napisała najwięcej prac z najmniejszą liczbą błędów. Wyrózniono również Krzysztofa Bukowskiego. Wśród VIP-ów najlepiej wypadł Dariusz Barański z „Gazety Wyborczej” oraz Agata Sałatka z Komendy Wojewódzkiej Policji w Gorzowie.
Okazuje się jednak, że nie ma ludzi nieomylnych, bo w dyktandzie pojawiły się błędy. Otóż pierwszy dotyczył niewłaściwego zapisu tytułu gazety. W tekście widniała nazwa „Na skróty”, podczas gdy zgodnie z Uchwałą Ortograficzną Nr 18 Rady Języka Polskiego w sprawie zapisu tytułów czasopism i cykli wydawniczych (przyjęta na XXIX Posiedzeniu Plenarnym dn. 8 grudnia 2008 r.): „W tytułach – odmiennych i nieodmiennych – czasopism i cykli wydawniczych oraz w nazwach wydawnictw seryjnych piszemy wielką literą wszystkie wyrazy (z wyjątkiem przyimków i spójników występujących wewnątrz tych nazw), np. Gazeta Wyborcza, Tygodnik Powszechny, Polityka, Język Artystyczny, To i Owo, Biblioteka Wiedzy o Prasie, Typy Broni i Uzbrojenia, Listy z Teatru, Mówią Wieki, Po Prostu, A To Polska Właśnie.
Spójniki i przyimki występujące wewnątrz takich tytułów piszemy małą literą”.
Drugą moją wątpliwość wzbudził zapis partykuły „nie” z przymiotnikiem (w tekście: „nie krótki”), który trudno odczytać z kontekstu jako zaprzeczenie. W zdaniu chodziło o tekst „nie za długi, ale też i nie krótki”, więc powinno się napisać „niekrótki”, ponieważ oba określenia oznaczają po prostu, że tekst był: niedługi i niekrótki. Nie ma tam zaprzeczenia, dlatego zapis powinien być inny. Zresztą, Słownik Języka Polskiego wyjaśnia, że „niekrótki” to: 1. „mający dość duży wymiar wzdłuż” 2. „nietrwający krótko”.
Myślę, że warto dyskutować o języku, bo jest żywy i nieustannie się zmienia. A piątkowe spotkanie udowodniło jeszcze jedną szczególnie ważną dla mnie wartość: Nikt nie ma patentu na nieomylność. Dyskutujmy więc na argumenty. Nie tylko w przypadku dyktanda.
Tekst i foto Hanna Kaup
Fotorelacja:
http://www.egorzowska.pl/pokaz,galeria,0,0,2013-02-23_pioro_dla_julii_czyli_nie_ma_ludzi_ni,
« | marzec 2024 | » | ||||
P | W | Ś | C | P | S | N |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |