Przyznam, że przed napisaniem swojego zdania na temat najnowszej komedii Marka Koterskiego „Baby są jakieś inne”, przeczytałam inne recenzje. Dlaczego? Musiałam sprawdzić: czy jestem odosobniona w moich odczuciach co do tego tworu, a może za głupia, by zrozumieć film, którego inni nie będą mogli się nachwalić. Może tylko ja mam złe zdanie o tej produkcji? Ilu recenzentów, tyle opinii. Moja będzie gorzka.

Jedną rzeczą jest to, co chcieli nam przekazać twórcy, drugą – ile z tego zostanie dobrze zrozumiane przez widza, a ile – w ogóle. Idealnie, gdyby jedno i drugie spotykało się w połowie drogi. Wtedy twórca dostałby Oscara i po sprawie. Film okrzyknięty arcydziełem, szybko zapełniłby półki dvd w wypożyczalniach i prywatnych domach.

Ale z „Babami…” nie będzie sprawa łatwa. Raz, że Polska to nie Hollywood, a dwa, że film jest po prostu słaby. Wystawił moją cierpliwość na ciężką próbę. Nie chodzi o to, że obraził mnie jako kobietę, zupełnie nie. W ogóle nie wzbudził we mnie żadnej kontrowersji. Co najwyżej, wynudził za wszystkie czasy.

Półtoragodzinna jazda samochodem i rozprawianie o tym, jak to kobiet na świecie już nie ma, a jedyną pozostałością są baby, do tego użalanie się nad sobą dwóch dorosłych mężczyzn, tak bardzo skrzywdzonych nie przez konkretną samicę, ale zły moment dziejowy, sprawia, że chciałoby się krzyknąć: „No k…!”

To właśnie słowo – i inne znane wulgaryzmy – padają w filmie bardzo często i nie dość, że nie rażą, to wręcz wystarczą, by na sali rozbrzmiały salwy śmiechu. Trochę to żałosne, ale – no właśnie – ten cholerny moment dziejowy, XXI wiek, w którym przyszło nam żyć. Co robić, trzeba się śmiać. Osobiście śmiałam się z dwóch (w sensie dosłownym, liczebnikowym) kwestii.
Nie były one jednak tak dobre, bym je zapamiętała i mogła dzień po obejrzeniu je przytoczyć.

Film nudny, przeciągnięty, dłużył się w nieskończoność, chociaż trwał jedynie 90 minut. Przecież to niehumanitarne podejście, by męczyć widza przez tyle czasu paplaniną o niczym. Nie wyszłam w czasie projekcji tylko dlatego, że miałam miejsce w środku sali. Wszystko, co usłyszałam w filmie, jest oklepane. Przestawianie szyku w zdaniach i niepoprawność gramatyczna w wypowiedziach Pucia (w tej roli Więckiewicz) nie wkurza do pierwszych 20 minut. Na domiar złego, później, pojawia się jeszcze jakaś potargana i życiowo, i wyglądowo kobieta, która wygłasza pięciozdaniową kwestię, jak to jest w relacjach damsko-męskich i tyle.

No, ale może ja się nie znam na tych relacjach. Może to, o czym ten film traktuje, małżeństwa z kilkunastoletnim stażem znają z autopsji i będą klaskały w dłonie, zaśmiewały się, przytakną głową i docenią „arcydzieło”.
Ja tego nie zrobię i zdecydowanie nie polecam.

Karolina Perska

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

Tarasy jeszcze niedostępne

Woda w Warcie opada, odsłaniają się zalane tarasy. Niestety, ze względów bezpieczeństwa, nie mogą być jeszcze udostępnione. Zdecydowała o tym ekspertyza ... <czytaj dalej>

Apel o pomoc w sprawie odbudowy AJP

W dramatycznej dla uczelni i miasta sytuacji potrzebne jest wspólne działanie. Dlatego prezydent miasta Jacek Wójcicki apeluje o pomoc w ... <czytaj dalej>

Rozmowa z komisarzem Wojciechowskim

Komunikat w sprawie rolników. Zgodnie z wczorajszą rozmową telefoniczną z komisarzem rolnictwa Januszem Wojciechowskim przekazuję, że na najbliższym i ostatnim w ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

"Ktoś biegł tą uliczką przed nami, miał jak my
wzrok zdjęty uczuciem;"
(Kamil Kwidziński, pierwszy wers wiersza Jotunheim< <czytaj dalej>

Ciekawe, że depresji nie mają ci, którzy ciężko pracują, którym brakuje do wypłaty, tym, którzy wyprzedają się tym, którzy starają się <czytaj dalej>

Powinni ci chatę zablokować w ramach protestu. <czytaj dalej>

Do 5964: noo, najlepiej to zorganizować jakieś obozy pracy przymusowej. Bić i nie dać jeść! Może brukwiową zupę, jak w Auschwitz... Ogarnij s <czytaj dalej>

Na depresję najlepszy lek to kijem po plecach i do roboty.
Jak ktoś się nudzić to ma tylko dwpresje <czytaj dalej>