13 czerwca o 13.00 w Szczecinie usłyszeliśmy z ust sędziego Janusza Jaromina wyrok w tzw. aferze budowlanej. I to był – w moim przekonaniu – nie tylko dla mieszkańców Gorzowa, ale dla wszystkich, którzy kiedykolwiek zetkną się z wymiarem sprawiedliwości – najlepszy najgorszy wyrok. Słowa Sądu Apelacyjnego – pełne taktu i rozwagi – zmiażdżyły ustalenia Dariusza Hendlera, który dwa lata temu wydał w sprawie Prezydenta Gorzowa decyzję z pewnością równą pewności zachodu słońca.

Sąd jest niezawisły, czyli „nie podlega żadnym naciskom i żadnym zależnościom z zewnątrz, szczególnie ze strony władzy wykonawczej” – tak brzmi definicja. Sąd wydaje wyrok bezstronnie, niezależnie od kogokolwiek i samodzielnie. I jeszcze jeden cytat: „Dbałość o niezawisłość sędziów i niezależność sądów uzasadnia się interesem ogółu społeczeństwa.”

I ten interes jest najważniejszy. Zapewnienie więc o niezależności pięknie brzmi, bo przecież obywatel (nie zawsze przestępca) może zostać uwikłany (nie zawsze z własnej winy) w sprawy, które będzie rozstrzygał właśnie sąd i to zapewnienie daje mu szansę przetrwania trudnej dla siebie sytuacji, szczególnie, gdy – jak w przypadku prezydenta Jędrzejczaka i innych oskarżonych w tzw. aferze budowlanej – proces trwa i trwa, i trwa.

Sądowi powinniśmy ufać. Z wyrokiem sądu się nie dyskutuje. Wyrok można zaskarżyć. I wielu czyni to z uporem Syzyfa, ale wielu rezygnuje, bo każda kolejna sprawa to stracony czas, stracone pieniądze i stracone nerwy. Co jednak oznacza wyrok Sądu Apelacyjnego z 13 czerwca 2013 r.

Na pewno pokazuje, że choć powołani do skazywania lub uniewinniania ludzie, którzy pokonali porównywalną drogę, by zostać sędzią, mogą być w swojej pracy nieporównywalnie różni. I to jest dla zwykłego obywatela nieszczęście. W przypadku tzw. afery budowlanej to nieszczęście rozlało się po ponad 100 tysiącach gorzowian, nakarmionych przez Dariusza Hendlera daniem, którego składniki zostały przygotowane wyjątkowo niestarannie. Nie mnie oceniać, kto tu jest winny bardziej czy mniej. Sędzia może spać spokojnie, bo „Sędzia w Polsce powoływany jest na urząd dożywotnio, można go pozbawić tego stanowiska wyłącznie orzeczeniem sądu”, a to raczej nie wchodzi w grę.
Zadziwia mnie jednak, że zaraz po ogłoszeniu wyroku dostało się tym, którym można przyłożyć, nawet jeśli średnio słusznie, czyli dziennikarzom. Ostatnio wszystkiemu winni są właśnie oni. Gdzie się nie obrócę, słyszę: „A bo to dziennikarze”. Jasne, nie są krystaliczni i na pewno nie wszyscy. Świat w swojej zmienności pokazał jednak, że walka o tzw. codzienną sprawiedliwość całkiem się nie opłaca, więc przestałam się dziwić czemukolwiek. Ale nie mam zamiaru milczeć, gdy z definicji czyni się z kogoś kozła ofiarnego, innego wybiela albo w ogóle nie dotyka jego błędów.

W sprawie tzw. sfery budowlanej – o której nie tylko sędzia Jaromin powiedział, że jest wyjątkowo skomplikowana – nie rzucałabym oskarżeń na nikogo i nie wytykałabym braku przyzwoitości czy temu podobnych wad w postępowaniu gorzowian wobec Prezydenta (a tak właśnie zareagował Robert Bagiński, wyrzucając całemu workowi dziennikarzy ich nieludzkie zachowanie). Może ja żyję w innym mieście, ale tzw. znakomita większość zachowała się, jak należy. Nauczyliśmy się, że dopóki nie ma ostatecznego i prawomocnego wyroku, nie można nikogo oskarżać (inną sprawą jest czy było komentowanie zachowań Prezydenta, który pełni swój urząd nieprzerwanie i dlatego zawsze będzie miał zwolenników i krytyków). A że zawsze znajdzie się jakiś wyrywny, że w przyciemnionych korytarzach czy na prywatnych spotkaniach ludzie mówią, snują plany, tworzą własne wizje? Czemu się tu dziwić? Taki mamy świat, a ludzie od wieków myślą podobnie. Śmieszne wydaje mi się to bicie w bęben lokalnej sprawiedliwości. To tylko podsycanie emocji. Niezdrowych emocji. O wiele bardziej zasadne byłoby stworzenie frontu walki o sprawiedliwą sprawiedliwość i wzorem przeszłości marsz z niespełnionymi hasłami w odpowiednie miejsca. Ale na to nas już nie stać. Tego się boimy. To wymagałoby za dużo zachodu i trochę by pewnie kosztowało.

Poza tym sprawa jeszcze trwa. Niestety. W dwóch częściach wróci do ponownego rozpatrzenia. I – jak sądzę – teraz dopiero może się dziać. Przed nami wielka niewiadoma, bo nie tylko nie znamy nazwiska tego, kto i jak dokona analizy dokumentów, dowodów i przesłuchania świadków. Tak naprawdę nie wiemy nic. Także tego, kiedy książka Roberta Bagińskiego, która przecież już jest, ujrzy światło dzienne. A przecież miała pojawić się w maju. Co rozważa Prezydent i czego ewentualnie się obawia? Jaki snuje plan, by nie stracić szansy na uniewinnienie? Z pewnością uzasadnienie Janusza Jaromina było dobrą lekcją dla wszystkich. Lekcją, po której nie wychodzi się z rękami uniesionymi w radości do góry. Prezydent wrócił ze Szczecina z tarczą, ale co będzie dalej? To znów rozstrzygnie niezawisły sąd. 13 czerwca 2013 roku zapadł najlepszy najgorszy wyrok.

Hanna Kaup
redaktor naczelny/wydawca

Dodaj komentarz:

Komentarze:

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

Tarasy jeszcze niedostępne

Woda w Warcie opada, odsłaniają się zalane tarasy. Niestety, ze względów bezpieczeństwa, nie mogą być jeszcze udostępnione. Zdecydowała o tym ekspertyza ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>

Gumofilce na traktory i do Warszawy. Żoliborz wam pomoże. <czytaj dalej>

ktos kto ten artykuł nadyrdymał nie rozumie tekstu pisanego

tam nie ma nic rasistowskiego
tylko dobitnie podkreslona prawda <czytaj dalej>

kończyłem technikum wieczorowe i miałem "trochę" okrojony program
jednego tygodnia na drugi polonistka zadawała lalke do przeczyta <czytaj dalej>