Anna Wojtas ze Skwierzyny jest jedną z Twarzy Lubuskiej Niepełnosprawności.

O projekcie przeczytacie tu: http://www.egorzowska.pl/pokaz,czlowiek,6184,

Pierwsza część historii Ani ukazała się na łamach naszego portalu 18 sierpnia. Przeczytacie ją tu: http://www.egorzowska.pl/pokaz,czlowiek,6250,

DziÅ› ciÄ…g dalszy:

Przyszłość

Najważniejsza jest operacja. Zaliczka na specjalne soczewki (2,5 tys. zÅ‚ jedna) zostaÅ‚a zapÅ‚acona. MiaÅ‚a już je dostać ze Stanów, ale okazaÅ‚o siÄ™, że ma w oku za pÅ‚ytkÄ… komorÄ™ i teraz musi czekać na specjalne. OczywiÅ›cie, bÄ™dÄ… droższe. Jak tylko siÄ™ pojawiÄ…, operacja odbÄ™dzie siÄ™ w klinice w Katowicach. Najpierw jedno oko, a później drugie. Poza tym Ania chciaÅ‚aby siÄ™ usamodzielnić i pójść do pracy. Może bÄ™dzie musiaÅ‚a przekwalifikować siÄ™ i skoÅ„czyć studia pedagogiczne z kierunkiem artystycznym, żeby uczyć dzieci. - Bardzo lubiÄ™ z nimi przebywać i pracować, prowadzić zajÄ™cia - mówi.

O jej dzieciÄ™cych upodobaniach Å›wiadczÄ… prace, które wykonuje. W czasie studiów zrobiÅ‚a ilustracje do wiersza Juliana Tuwima "Lokomotywa". - To chyba najbardziej ulubione moje "dziecko". Ale cieszy mnie ostatnia praca, którÄ… zrobiÅ‚am charytatywnie. To ilustracje do "NiezwykÅ‚ych bajek", czyli historii o akceptacji dzieci niepeÅ‚nosprawnych i wykluczonych spoÅ‚ecznie. Ten ogólnopolski projekt wygraÅ‚o Przedszkole SÅ‚oneczna Szóstka ze Åšremu. Szukali grafika, wiÄ™c zgÅ‚osiÅ‚am siÄ™. WysyÅ‚aÅ‚am swoje prace i okazaÅ‚o siÄ™, że wybrano mnie - wyjaÅ›nia.

Kiedy rozmawiamy, co chwilÄ™ do pokoju wchodzi tata Ani Henryk i pokazuje jej dzieÅ‚a. - ZostaÅ‚y już tylko kopie, bo wszystkie oryginaÅ‚y poszÅ‚y na aukcji - mówi z dumÄ…. - To jest gÅ‚owa konia, tu bohaterowie bajek, a tu mamy caÅ‚y zbiór artykuÅ‚ów prasowych o Ani. SÄ… dyplomy i podziÄ™kowania, sÄ… pocztówki ze Skwierzyny.

Anna Wojtas maluje akwarelÄ…, pastelami, olejem, oÅ‚ówkiem, kredkÄ… - wÅ‚aÅ›ciwie wszystkim. Do zrobienia pocztówek namówiÅ‚ jÄ… wujek Mirek, by mogÅ‚a coÅ› robić, być potrzebna, bo rok 2014 okazaÅ‚ siÄ™ dla niej trudny. - Prawie przez dwa lata nie dotykaÅ‚am oÅ‚ówka. CzuÅ‚am siÄ™ zawiedziona, zrezygnowana, depresyjna. WyjechaÅ‚am do siostry w Anglii. Na szczęście, jak wróciÅ‚am, to od stycznia tak dużo zaczęło siÄ™ dziać, że nie mogÅ‚am tego ogarnąć. To wszystko za sprawÄ… akcji "Oczy dla Ani". MaÅ‚o spaÅ‚am, tak byÅ‚am nakrÄ™cona jak nigdy dotÄ…d niczym. Jak odbyÅ‚a siÄ™ wystawa, to nie wiedziaÅ‚am, z kim rozmawiam. StaÅ‚o przede mnÄ… 100 osób. To byÅ‚y ogromne emocje - opowiada.

NajwiÄ™kszym problemem Anny jest czekanie. - ChciaÅ‚abym pracować, coÅ› robić, mieć zajÄ™cie. Ale nie pójdÄ™ do pracy, bo ze wzglÄ™du na wzrok nie mogÄ™ ani dÅ‚ugo nad czymÅ› siedzieć, ani czytać, ani dźwigać. Na szczęście, ludzie mi pomagajÄ…. PojawiÅ‚y siÄ™ drobne zlecenia, malujÄ™ jakieÅ› portrety, zrobiÅ‚am też projekt ogrodów w Irlandii. Fajnie jest zobaczyć w rzeczywistoÅ›ci swoje pomysÅ‚y. No i po ilustracjach do bajki pojawiÅ‚a siÄ™ oferta zrobienia caÅ‚ego projektu, z tekstami i ilustracjami. To majÄ… być bajki o zdrowej żywnoÅ›ci. BÄ™dÄ… dostÄ™pne w aptekach i sieciach Intermarche. Już sobie ukÅ‚adam w gÅ‚owie, jak to powinno wyglÄ…dać - zdradza Anna Wojtas.

Mówi również o braku akceptacji spoÅ‚ecznej wobec osób niepeÅ‚nosprawnych. DoÅ›wiadczyÅ‚a tego w czasie pobytu w Anglii od... Polki.
- PracowaÅ‚am tam kilka miesiÄ™cy na magazynie. MiaÅ‚am zostać zatrudniona na etat. Niestety, Polka, która byÅ‚a menagerkÄ…, powiedziaÅ‚a, że jestem niepeÅ‚nosprawna. DostaÅ‚am wolne. MiaÅ‚am wrócić za dwa tygodnie, ale odmówili zatrudnienia w obawie, że mogÄ™ spaść ze schodów i później ich pozwać do sÄ…du. Teraz nie wiem, co robić w przypadku CV, wpisywać swojÄ… niepeÅ‚nosprawność czy nie?
Anna Wojtas twierdzi, że nie należy do bardzo odważnych ludzi, ale caÅ‚y czas uczy siÄ™ życia i przekraczania nowych granic. Nie może uprawiać żadnej dyscypliny sportowej, ale bardzo lubi jazdÄ™ rowerem po lesie. Ostatnio daÅ‚a siÄ™ namówić na spÅ‚yw kajakowy z Bledzewa do Starego Dworku. - Trzy i póÅ‚ godziny. Bardzo siÄ™ baÅ‚am i dÅ‚ugo nie mogÅ‚am zdecydować. Jak już weszÅ‚am do kajaka, to przerażajÄ…ce dla mnie byÅ‚o pierwsze dziesięć minut, bo siÄ™ chybotaÅ‚. Ale zaraz potem lÄ™k minÄ…Å‚ i byÅ‚o super. Teraz wiem, że najtrudniejszy pierwszy krok, że nie warto siÄ™ bać, no ale musiaÅ‚am siÄ™ o tym przekonać sama - podkreÅ›la.

Tekst i foto Hanna Kaup

Projekt otrzymaÅ‚ dofinansowanie ze Å›rodków PFRON przy wsparciu Województwa Lubuskiego – Regionalnego OÅ›rodka Polityki SpoÅ‚ecznej w Zielonej Górze i jest realizowany przez FundacjÄ™ Ad Rem oraz portal prasowy www.egorzowska.pl od lipca do grudnia 2015 r.