Pamiętacie rok 1988? Na pewno. To przecież było chwilę temu. Ale nie mam na myśli przemian politycznych, lecz fakt, że wtedy w gorzowskim II LO nauczycielka Maria Piotrowska obejmowała wychowawstwo w klasie IB. Właśnie minęło 20 lat, od kiedy jej uczniowie – po zdaniu matury – opuścili mury szkoły.

„Jak ten czas pędzi” – powtarzamy często, ale szczególnie mocno uświadamiamy sobie ten fakt, gdy zbliżają się jubileusze. W tym roku 20-lecie zdania matury świętowali absolwenci klasy B z rocznika 1992. A świętowali nie byle jak i nie byle gdzie, tylko na… Majorce.

Zaczęło się sześć lat temu, gdy powstał portal społecznościowy Nasza Klasa. Okazali się pierwszą i jedną z niewielu klas licealnych, które odnalazły się w pełnym składzie. Po roku – na weekendowym pobycie w Niechorzu – spotkali się niemal wszyscy z 33-osobowej klasy, by uczcić 15. rocznicę matury. Już wtedy ktoś rzucił pomysł, by wspólnie wybrać się za pięć lat na… Majorkę.

– Logistyką zajął się nasz kolega Paweł – mówi gorzowianin Krzysztof Matyasz. – To on zorganizował i zarezerwował przelot oraz noclegi. Byliśmy tam cztery dni.

Jak to w życiu bywa, ludzie z klasy, która w 1992 ukończyła II LO przy ul. Przemysłowej, rozjechali się nie tylko po województwie. Dziś mieszkają i pracują w Szczecinie, Poznaniu, a jedna z koleżanek nawet w Tunezji. Ona też dotarła na Majorkę. Z Polski pojechały 24 osoby. W ostatniej chwili zrezygnowały dwie. Kilka nie mogło się stawić z przyczyn finansowych, rodzinnych czy służbowych.

Cztery dni pozostawiły wspaniałe wspomnienia: były rowerowe przejażdżki po promenadzie, wycieczka po mieście, zwiedzanie oceanarium i spacer po plaży. Choć słońce nie dopisało, to duże fale zachęcały do kąpieli w słonym morzu.

– Czas spędziliśmy na wspólnych spacerach, rozmowach, wieczorach. Towarzystwo czuło się, jak za dawnych lat. Pozostały te same interakcje, te same przyjaźnie. W zasadzie poza upływem lat nic w nas się nie zmieniło – zdradza Krzysztof Matyasz.

W niezwykłym spotkaniu na Majorce, dawnym gorzowskim maturzystom towarzyszyła wychowawczyni:
– To wspaniała, niezapomniana i wyjątkowa klasa. Nigdy więcej takiej nie miałam i nie znałam – mówi Maria Piotrowska.

Wychowankowie nie pozostają jej dłużni:
– Jesteśmy dumni z naszej wychowawczyni, która pomimo swojego wieku bez wahania przyjęła już nie pierwszy raz nasze zaproszenie na wspólne spotkanie. Nie wyobrażaliśmy sobie wycieczki bez niej – dodaje K. Matyasz.

To rzadkość, by mimo upływu 20 lat od zakończenia szkoły, klasa trzymała się razem i umiała zorganizować się na wspólnych wyjazdach. Zazdroszczą im tego inne roczniki i z niedowierzaniem otwierają oczy, słysząc o ich spotkaniach. Niektórzy twierdzą, że to jakiś żart. Dowodem, że jednak prawda, są zdjęcia.

Wkrótce odbędzie się spotkanie podsumowujące pobyt na Majorce.

Hak
Foto archiwum własne

Dodaj komentarz:

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>

Gumofilce na traktory i do Warszawy. Żoliborz wam pomoże. <czytaj dalej>

ktos kto ten artykuł nadyrdymał nie rozumie tekstu pisanego

tam nie ma nic rasistowskiego
tylko dobitnie podkreslona prawda <czytaj dalej>