Andrzej Trzaskowski BLOG

Wiele się ostatnio mówi o szansie, jaką zmarnowały władze naszego miasta, nie próbując się promować przy okazji książki Angeliki Kuźniak „Papusza” i filmu Joanny Kos-Krauze i Krzysztofa Krauze pod tym samym tytułem. Bo przecież Papusza żyła wśród nas tak wiele lat i to właśnie z Gorzowem wielu ją kojarzy.

Nie czytałem jeszcze książki i nie oglądałem filmu „Papusza”. Tak mam, że niekoniecznie posiłkuję się czyimś zdaniem o zdarzeniach czy osobach, które dane mi było w życiu spotkać. Zdanie innych jest ważne i trzeba je brać pod uwagę, ale jest ono zawsze przefiltrowane przez obce mi widzenie świata. Chcąc poznać historię Papuszy – jeszcze przed lekturą książki i przed obejrzeniem filmu chciałem nareszcie porozmawiać o Papuszy z Edwardem Dębickim, uznanym dziś Artystą, nestorem i niekłamanym autorytetem w środowisku gorzowskich Cyganów. Po to, aby wiele wyjaśnić, pewne obiegowe opinie skonfrontować. Bo któż będzie o gorzowskim okresie życia Papuszy więcej i lepiej wiedział jak Edward Dębicki?

Z Edwardem Dębickim mam skomplikowane i niedopowiedziane do końca relacje. Znamy się, szanujemy swoją odrębność, wiemy o sobie wiele, ale i tak o wiele za mało. Nowe światło na tę nietuzinkową postać rzuca reportaż Cezarego Gałka „Opowiem Ci o Papuszy” – w Radiu Zachód. Wierzę w każde słowo wypowiedziane tam przez Edwarda Dębickiego. Ale i rozumiem jego milczenie. To wielka sprawa, że artysta i jeden z ostatnich mieszkańców odległego już, autentycznego świata polskich Cyganów żyje wśród nas. I chce się wspomnieniami o Papuszy podzielić.

Był czas, kiedy blisko byłem gorzowskiego środowiska Cyganów. Papuszę spotkałem parę razy w życiu. Za młody byłem wtedy i za bardzo rozbuchany życiowo, aby przyjąć i docenić proste, ponadczasowo ważne prawdy. Młodość jest tak niecierpliwa, zawsze gdzieś gna i dopiero z perspektywy lat możemy ocenić, co wartością, prawdą było, a co udawane tylko. Teraz wiem, że w tych paru postrzępionych rozmowach, a i wspólnym posiadywaniu w milczeniu, wiła się nić najczystszej poezji.

Nasze Miasto powinno wykorzystać tę szansę i zrobić wszystko, aby książka Edwarda Dębickiego o Papuszy jak najszybciej powstała. Bo – jak powiedziała mi pewna leciwa Cyganka z Inowrocławia, miejsca ostatniego pobytu i spoczynku Papuszy – „ teraz to, miły Panie, obcy opowiadają nasze historie. A jak było naprawdę, to tylko my wiemy, bo to nasze, Cyganów, życie było.”
Śpieszmy docenić i zachować tę historię – pomóżmy Edwardowi Dębickiemu wpisać historię Papuszy w nasze miasto. I cieszmy się tym, że ta historia zdarzyła się nam, tutaj w Gorzowie. I że jest Ktoś, kto ją zna i chce nam ją opowiedzieć.

Andrzej Trzaskowski

Dodaj komentarz:

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

Tarasy jeszcze niedostępne

Woda w Warcie opada, odsłaniają się zalane tarasy. Niestety, ze względów bezpieczeństwa, nie mogą być jeszcze udostępnione. Zdecydowała o tym ekspertyza ... <czytaj dalej>

Apel o pomoc w sprawie odbudowy AJP

W dramatycznej dla uczelni i miasta sytuacji potrzebne jest wspólne działanie. Dlatego prezydent miasta Jacek Wójcicki apeluje o pomoc w ... <czytaj dalej>

Rozmowa z komisarzem Wojciechowskim

Komunikat w sprawie rolników. Zgodnie z wczorajszą rozmową telefoniczną z komisarzem rolnictwa Januszem Wojciechowskim przekazuję, że na najbliższym i ostatnim w ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

budowa jednostki wojskowej w gorzowie
<czytaj dalej>

ma doswiadczenie w firmie budowlanej poprawiania architektury na małą skalę

cele jakie moge podpowiedzieć
to centrum przesiadkowe <czytaj dalej>

Szkoła na MEDAL.BRAWO...



<czytaj dalej>

"Ktoś biegł tą uliczką przed nami, miał jak my
wzrok zdjęty uczuciem;"
(Kamil Kwidziński, pierwszy wers wiersza Jotunheim< <czytaj dalej>

Ciekawe, że depresji nie mają ci, którzy ciężko pracują, którym brakuje do wypłaty, tym, którzy wyprzedają się tym, którzy starają się <czytaj dalej>