W Jazz Clubie Pod Filarami odbędzie się badanie fokusowe modelu edukacji kulturalnej stworzonego przez Małą Akademię Jazzu. <czytaj dalej>

Poważny temat w groteskowej formie przedstawiła na scenie Teatru im. J. Osterwy reżyserka "New Year's Day" Joanna Zdrada. Rzecz do tekstu Piotra Rowickiego stawia pytania o tożsamość ideologicznie podzielonego narodu, o jedną, spójną i wspólną wizję historii. Przez ponad półtorej godziny na teatralnej scenie groteska, czarny humor i krzywe zwierciadło budują Polaków portret własny.

Z "New Year's Day" nie wychodzi się jak z klasycznego teatru, bo jak słusznie zauważył Piotr Steblin-Kamiński to raczej widowisko. I nie wynosi się jednego odczucia, nawet jeśli publiczność oklaskiwała artystów na stojąco. Nie wraca się - zgodnie z ideą dramatu - oczyszczonym, bo Polska i Polacy to temat, który wciąż roznieca spory i emocje. Ale "New Year's Day" w moim odbiorze to bardzo dobrze złożona relacja o nas samych na przestrzeni wieków, ze szczególnym uwzględnieniem historii najnowszej. Właściwie trzeba powiedzieć, że to polskie piekiełko, kocioł - w którym wciąż ktoś miesza, nie dając dogotować się strawie - i ogień - do którego ktoś wciąż dokłada, przypalając to, co jest niemal gotowe. Później tę truciznę trzeba wyrzucić, bo staje się niestrawna i zaprosić nowych kucharzy, którzy gotują dłużej, bo brak im doświadczenia albo mają niesprawdzone przepisy. I tak w kółko, i tak od nowa. Historia narodu, o którego początkach opowiada słuchającym Bogusław Wołoszański - w tej roli świetny Artur Nełkowski - historia narodu Mickiewicza, Piłsudskiego, Miłosza, ludzi z AK i AL, z AWP i LWP, Wałęsy, Kiszczaka czy Jaruzelskiego, MO, ORMO, ZOMO, SB czy UB to wciąż jedna, ale niejednakowa historia.

Każdy, o kim mowa w "New Year's Day", od zomowca i poety Zbyszka Kowalskiego (jak zawsze mocny aktorsko Jan Mierzyński), przez wspomnianego dziennikarza, poetów, polityków, żołnierzy, bohaterów, donosicieli i zdrajców po kobietę (dla kolegów, z którymi co rok spotyka się w rocznicę stanu wojennego jest po prostu k...ą), która twierdzi, że urodziła dzieci, ale jest sama, bo każde poszło w inną stronę, ta sama Polska wygląda inaczej, budzi inne pytania, wciąż innym stawia zarzuty.

Przed rozpoczęciem spektaklu i sezonu dyr. teatru Jan Tomaszewicz powiedział, że trzeba wreszcie zacząć zapraszać do dyskusji młodzież. Trzeba z nią rozmawiać, prowokować do pytań i na nie odpowiadać. Po co? Dyrektor ma nadzieję, że młode pokolenie nie da się wyżywić papką czy - używając symbolu kotła i ognia - spaloną trucizną.

Dlatego też "New Year's Day" to próba przewartościowania najnowszej historii Polski, to nie tylko pytanie, skąd przyszliśmy, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, ale przede wszystkim JACY jesteśmy? To temat do niekończącej się dyskusji, byle nie w takich okolicznościach i nie w takiej stylistyce, do jakiej przez lata przywykliśmy, a co pokazali na scenie aktorzy.

Niestety, ten czarny humor i groteska dotyczą nas - Polaków - i może nie powinny tak bardzo śmieszyć, bo kto lubi oglądać siebie w krzywym zwierciadle, a potem obudzić się - jak ze snu - z gogolowską frazą: Z kogo się śmiejecie? Z samych siebie się śmiejecie.

Jeśli jednak będzie to śmiech gorzki, oczyszczający, jak choćby po litanii do największej i najważniejszej pocieszycielki i opiekunki narodu... umiłowanej wódki, to może coś się zmieni? Ale jak na trzeźwo brać taką historię? Jak na trzeźwo brać to, co dzieje się - wróć - co wyprawiamy z samymi sobą? Jak na trzeźwo wspominać co roku 13 grudnia, gdy było się uwikłanym w wydarzenia, gdy wykonywało się tylko rozkazy, których "gdybym ja nie wykonał, wykonałby ktoś inny", gdy mijają lata i nasz świat odchodzi, my odchodzimy, a z nami niewyjaśnione i zniekształcone prawdy, które znaliśmy najlepiej?

"New Year's Day" trzeba obejrzeć. Co zrozumie z tego młodzież? Niektórzy twierdzą, że dwie sceny: z dziewczynami, które tańczą niczym w tanim nocnym klubie, i nagimi piersiami Marzeny Wieczorek. Inni zżymają się na przekleństwa, których w spektaklu niemało. Ja powiem: A to Polska właśnie. Może więc próba dotknięcia tego, co zwykle ukrywamy, dotknięcia narodowych bebechów, przyniesie jakieś - niewielkie choćby, ale jednak - katharsis. Może obudzi w młodzieży świadomość i chęć spojrzenia na życie nie tylko z pozycji: ja wielki Polak, ale tej, która traktuje wszystkich jednakowo, przypominając, co znaczy ecce homo.

Popremierowe brawa na stojąco były wyrazem uznania dla aktorów. Jak napisał na portalu społecznościowym Piotr Grochowski: "daliście z siebie wszystko! Zmysłowa Karolina Miłkowska-Prorok, Matka Polka Marzena Wieczorek, super rybak Przemek Kapsa, Artur...Wołoszański rewelacja i inni również... Chapeau bas dla Jana Mierzyńskiego".
Ja dodam świetną rolę Cezarego Żołyńskiego, drugą Artura Nełkowskiego, a także Krzysztofa Tuchalskiego, Leszka Perłowskiego oraz milczącą, ale jakże wymowną - Bartosza Bandury.

To było mocne wejście w nowy sezon gorzowskiej kultury. Szkoda tylko, że bez władz miasta. To oczywiście niczego nie zmienia, ale warto brać wzór choćby z byłego wicewojewody Jana Świrepo.

Tekst i foto Hanna Kaup

Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć


















































<czytaj dalej>

Na trzecią filmową część miłosnych zawirowań w życiu Bridget Jones fani czekali 12 lat. <czytaj dalej>

Prapremierą sztuki Piotra Rowickiego „New Year’s Day” Teatr im. J. Osterwy zainauguruje sezon teatralny 2016/2017. <czytaj dalej>

Mali Gorzowiacy będą reprezentować Polskę na Światowym Forum Kultury 2016. <czytaj dalej>

W kolejnym tygodniu kinowym czekają nas dwa trillery i dwa dramaty. <czytaj dalej>

Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Zbigniewa Herberta w Gorzowie oraz Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Zielonej Górze zapraszają na wykład prof. dr hab. Wojciecha Chudziaka Archeologia wysp na Ziemi Lubuskiej. <czytaj dalej>

W najbliższą sobotę 3 września w całej Polsce odbędzie się kolejna edycja Narodowego Czytania pod patronatem Pary Prezydenckiej. Tym razem wybrano "Quo Vadis" Henryka Sienkiewicza. <czytaj dalej>

Są tacy, którzy twórczość noblisty Henryka Sienkiewicza określają ramotą. Woleliby czytać "Chłopów" Reymonta albo coś współczesnego. Jednak w internetowym głosowaniu na pozycję do Narodowego Czytania wybrano właśnie tę. Poza "Quo vadis" można było wybrać: "Chłopów" Władysława Reymonta, "Wesele" Stanisława Wyspiańskiego, "Popioły" Stefana Żeromskiego i Marii Dąbrowskiej "Noce i dnie".

W Gorzowie Narodowe Czytanie odbyło się w sali kominkowej Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej. Zaczęła minister rodziny pracy i polityki społecznej Elżbieta Rafalska fragmentem o arbitrze elegantiarum, czyli Petroniuszu:
"Petroniusz obudził się zaledwie koło południa i jak zwykle, zmęczony bardzo. Poprzedniego dnia był na uczcie u Nerona, która przeciągnęła się do późna w noc. Od pewnego czasu zdrowie jego zaczęło się psuć. Sam mówił, że rankami budzi się jakby zdrętwiały i bez możności zebrania myśli. Ale poranna kąpiel i staranne wygniatanie ciała przez wprawionych do tego niewolników przyśpieszało stopniowo obieg jego 1eniwej krwi, rozbudzało go, cuciło, wracało mu siły, tak że z elaeothesium, to jest z ostatniego kąpielowego przedziału, wychodził jeszcze jakby wskrzeszony, z oczyma błyszczącymi dowcipem i wesołością, odmłodzon, pełen życia, wykwintny, tak niedościgniony, że sam Otho nie mógł się z nim porównać, i prawdziwy, jak go nazywano: arbiter elegantiarum."

Wśród czytających inne fragmenty powieści byli m.in. wojewoda lubuski Władysław Dajczak, kurator oświaty Ewa Rawa, dyr. WiMBP Edward Jaworski czy aktorka teatru im. J. Osterwy Beata Chorążykiewicz.

Narodowego Czytania słuchali uczniowie gimnazjum nr 5 i LO IV. Organizatorzy przygotowali okolicznościową pieczęć i zakładki do książek.

Powieść historyczna Henryka Sienkiewicza "QUO vadis" została opublikowana w latach 1895-1896 w odcinkach w warszawskiej „Gazecie Polskiej”, w krakowskim dzienniku „Czas” oraz w „Dzienniku Poznańskim”. Pierwsze książkowe wydanie „Quo vadis” ukazało się w Krakowie w 1896 r. Powieść została przetłumaczona na ponad 50 języków.

Tekst i foto Hanna Kaup


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć



















































<czytaj dalej>

Swój szósty sezon artystyczny CEA - Filharmonia Gorzowska zainauguruje 30 września 2016 r. <czytaj dalej>

Minęły wakacje. Jesli nie zdążyliście obejrzeć ciekawych filmów w Kinie Konesera, nic nie szkodzi. Wracają powtórkowe seanse w poniedziałki. <czytaj dalej>

38 lat przepracowała Danuta Błaszczak w gorzowskiej kulturze. 1 września przechodzi na emeryturę. <czytaj dalej>

Urzędy: Marszałkowski i Miasta Gorzów poinformowały o możliwości dofinansowania obiektów kultury w naszym województwie. Jest więc apetyt na duże pieniądze. Ale kto i kiedy je dostanie? Tego jeszcze nie wiadomo. Szanse są duże. <czytaj dalej>

Na ekrany kina Helios wchodzi nowa komedia Woody Allena "Śmietanka towarzyska". <czytaj dalej>

Dlaczego przykładna żona i matka postanawia "zerwać się ze smyczy"? Żeby być szczęśliwą. O tym opowiada film "Złe mamuśki". Jest też propozycja dla miłośników fantasy i oczywiście Kino Konesera. <czytaj dalej>

Rozpoczyna się kolejny cykl wydarzeń pod hasłem: Jazda coolturalna. <czytaj dalej>

Po raz drugi w Gorzowie odbywa się Zlot Związku Artystów Scen Polskich. Artyści z Polski zjechali do Gorzowa, aby od 28 lipca do 1 sierpnia wspólnie spędzić czas i rozmawiać o najistotniejszych sprawach dla środowiska artystycznego. <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

budowa jednostki wojskowej w gorzowie
<czytaj dalej>

ma doswiadczenie w firmie budowlanej poprawiania architektury na małą skalę

cele jakie moge podpowiedzieć
to centrum przesiadkowe <czytaj dalej>

Szkoła na MEDAL.BRAWO...



<czytaj dalej>

"Ktoś biegł tą uliczką przed nami, miał jak my
wzrok zdjęty uczuciem;"
(Kamil Kwidziński, pierwszy wers wiersza Jotunheim< <czytaj dalej>

Ciekawe, że depresji nie mają ci, którzy ciężko pracują, którym brakuje do wypłaty, tym, którzy wyprzedają się tym, którzy starają się <czytaj dalej>