Hanna Kaup BLOG

Moja misyjna podróż do Wilna cz. 2

Podroż do Wilna trwała dwa dni. Najpierw dotarliśmy do Białegostoku, gdzie ugościła nas siostra Maria Kalinowska ze Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego. Ta sama, która przed laty – jako matka generalna – wysłała s. Michaelę Rak na Litwę. Czekała na nas z obiadem i licznymi opowieściami, których słuchaliśmy z otwartymi buziami. Oczywiście, pokazała pomieszczenia, w których ostatnie lata swojego życia spędził bł. Michał Sopoćko, a w których mieści się dziś minimuzeum. Na jednej ze ścian odnalazłam zdjęcie zrobione w gorzowskim domu przy ul. Wyszyńskiego. Wśród zakonnic stojących wokół księdza Sopoćki, poznałam znaną mi jeszcze z Myśliborza s. Celinę, która zmarła niespodziewanie w wieku 60 lat.

Wysłuchaliśmy też historii budynku, w którym pracuje s. Maria, a także jej osobistych wspomnień związanych nie tylko z błogosławionym, ale i takimi ludźmi jak np. Michalina Wisłocka.

Siostra ugościła nas również śniadaniem w poniedziałek, a później Grzegorz Grzybek z Białegostoku pokazał nam Pałac Branickich, Zespół Bazyliki Archikatedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Operę Podlaską. Zaproponował też, byśmy spróbowali lokalne przysmaki, czyli popularny napój wytwarzany z kaszy jaglanej - buzę i białys, czyli specjalność kuchni żydowkiej - drożdżowe bułeczki z makiem i cebulką. Nie mogliśmy pozwolić sobie na więcej, gdyż w hospicjum wileńskim czekano na nas z kolacją, a musieliśmy pamiętać, że na Litwie czas jest przesunięty o godzinę do przodu.

Tak więc ruszyliśmy o 13.00. Przed granicą kupiliśmy jeszcze winietę i drogą na Kowno dotarliśmy do celu ok. 19.00.

Pierwsza noc w hotelu Ibis minęła szybko. Wtorek zapowiadał się intensywny. Nasza przewodniczka, urodzona w Wilnie Polka z korzeni, która za rok bierze ślub w Lublinie, pani Kasia, pokazała nam to, co dało się pokazać od 10.30 do 16.30. Byliśmy więc m.in.: pod Wzgórzem Gedymina, przy Pomniku Mendoga, w Katedrze wileńskiej, Kaplicy św. Kazimierza, w kościele Bernardynów, św. Anny, przy pomniku Mickiewicza, jego domu oraz domu Słowackiego, Uniwersytecie Wileńskim, ratuszu miejskim, celi Konrada w klasztorze Bazylianów, w Ostrej Bramie, Cerkwi św. Ducha.
Wstąpiliśmy też do Etno Dvaras na pyszne cepeliny i chłodnik litewski.

Pod nieobecność s. Michaeli, która dopiero wieczorem przyleciała z Madrytu, byliśmy pod troskliwą opieką osoby, którą nazywa swoimi litewskimi ustami, czyli Anety. To ona po wieczornym posiłku przedstawiła nam prezentację na temat hospicjum, jego losów i zasad, jakie tam panują. Powiedziała również, że Wilno nazywają "miastem nisko latających aniołów".

Pełni wrażeń wróciliśmy do hotelu i gdy omawialiśmy sprawy organizacyjne, niespodziewanie zawitała do nas ta, o której wszyscy mówią, że gdyby nie ona, nic by tu nie było. Michaela, choć umęczona pobytem w Hiszpanii, gdzie od minionego tygodnia głosiła słowo o miłosierdziu i – jak mówi – spała po trzy, cztery godziny, znalazła siły, by spotkać się jeszcze z nami choć na krótko. Ustaliliśmy, że więcej czasu spędzimy ze sobą w środę. Wtedy przekażemy też wszystkie dary, które udało nam się bezpiecznie dowieźć.

foto Maria Gonta

Tu już 23.00. Jutro od rana kolejne wrażenia. Mam nadzieję, że czas pozwoli i o nich wspomnieć.

Tekst i foto Hanna Kaup


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Komentarze:

200 lat dla pani Zofii

Nieczęsto zdarza się, aby tradycyjnie śpiewane „sto lat”, z racji chwili, modyfikowano w sekwencji życzeń na lat „dwieście”. Tak właśnie ... <czytaj dalej>

Oni tu zostają

„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym ... <czytaj dalej>

Pielgrzymki

Tegoroczna piesza pielgrzymka powołaniowa odbędzie się w sobotę w sobotę 27 kwietnia. Wyjście pielgrzymki na trasę z Paradyża do Rokitna nastąpi ... <czytaj dalej>

Prezydent w ministerstwie

Prezydent Gorzowa w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. - Z doświadczenia wiem, że najważniejsze są relacje bezpośrednie. Ustalenia, które zapadają wtedy ... <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Jedni mówią , że życie zaczyna się po "pięćdziesiątce", a inni że dopiero po drugiej.
Wszystkiego dobrego Pani Zofio ... <czytaj dalej>

Język taki a nie inny dla podkreślenia bezsilności. Mam dokładnie takie samo zdanie. Zakleilismy się w skorupie narodowej martylologii i nie wyle <czytaj dalej>

Jeżeli zapotrzebowanie na takie odruchy "narodowościowe" rośnie, znaczy że w społeczeństwie coś się psuje. Staje się sfrustrowane, <czytaj dalej>

Gumofilce na traktory i do Warszawy. Żoliborz wam pomoże. <czytaj dalej>

ktos kto ten artykuł nadyrdymał nie rozumie tekstu pisanego

tam nie ma nic rasistowskiego
tylko dobitnie podkreslona prawda <czytaj dalej>