zygmunt_marek_piechocki BLOG

Piątek, 12 kwietnia 2024 roku. Filharmonia Gorzowska. Foyer – przerwa po dwóch utworach Wolfganga Amadeusza Mozarta: I Symfonii Es-dur KV 16 – tutaj Orkiestra FG, zresztą jak całości wieczornego koncertu, pod batutą Przemysława Fiugajskiego i wokalnym popisie Chelsea Guo, sopranistki w Exsultate, jubilate.

Dlaczego wracam do tej pauzy? Bo oto zadano pytanie: „Czy to jest prawda, że tę I symfonię napisał Amadeusz, mając osiem lat”? No cóż? Wszystkie źródła mówią, że tak właśnie było. Dodałem, że był cudownym dzieckiem, koncertował, grając na skrzypcach i instrumentach klawiszowych, kiedy miał pięć lat. Miał doskonałą pamięć muzyczną. Szybciej nauczył się nut, niż pisać. Takich cudownych dzieci, później kompozytorów, dyrygentów, było w historii Muzyki sporo. Że wymienię tutaj naszego Fryderyka Chopina czy Feliksa Mendelssohna. Fryderyk swój pierwszy utwór – Polonez g – moll, skomponował, mając siedem lat, za rok dał koncert w Pałacu Radziwiłłowskim. Mendelssohn zaś, mając dziesięć lat, napisał dwanaście krótkich symfonii. Historia Muzyki zapisała wiele niepowtarzalnych fenomenów. Choćby głuchotę Ludwiga van Beethovena. Jej początek to rok 1798, całkowita utrata słuchu w 1818. A ileż wspaniałych utworów po tym czasie: np. trzy ostatnie sonaty op. 109, 110 i 111 (1820-1822), Missa Solemis (1822), 33 Wariacje na temat Diabellego czy niezwykła IX Symfonia… (1817-1823) Wtedy był już całkowicie głuchy i rozgoryczony.

To tyle tego wątku.

Exsultate, jubilate – „Radujcie się, radujcie się, o błogosławione dusze!”
Piętnaście minut sopranowego śpiewu Chelsea Guo, w tle akompaniament – Orkiestra FG. Głos solistki niezwykły i w skali, i barwie. Aksamitny, jak ktoś w foyer powiedział: welurowy. Nawet najwyższe nuty nie drażniły uszu. Znakomita modulacja, opowiadająca treść pieśni (przed koncertem poczytałem tłumaczenie).

Wychodziliśmy na przerwę zachwyceni kreacją wokalną, jakąś pozytywną aurą, którą roztacza Artystka.

Po przerwie, Koncert fortepianowy nr 22 e-dur KV 482. Mozart napisał 27 koncertów na ten instrument. Ten pochodzi z roku 1785 i nawiązuje melodycznie, składniowo do słyszanej na początku wieczoru I Symfonii. Jest w tej samej tonacji.

Za klawiaturą Chelsea Guo. Nieskazitelnie, mozartowsko, uważnie, wspólnie z Orkiestrą FG. Przyjemność słuchania. Brawa, wstawanie widowni…
Pan Dyrygent zapowiada bis! Pianistka, sopranistka siada przy fortepianie, Dyrygent podnosi batutę…

To Amadeusza Mozarta Aria koncertowa na sopran, fortepian i orkiestrę KV 505, jak czytam w Wikipedii „uważana jest za jedną z jego największych kompozycji w tym gatunku”. „Ch'io mi scordi di te?... Non temer, amato bene”.

I opowiada nam Orkiestra, Chelsea Guo śpiewając i grając na fortepianie historię dwojga:

„…Nie bój się niczego, umiłowany,
moje serce zawsze będzie Twoje...”

Nie chciałbym nadużywać przymiotników określających mój i widowni zachwyt – myślę – wystarczy jeden: to było przecudowne, nie do zapomnienia przez lata.

Niezwykły, niecodzienny projekt Filharmonii Gorzowskiej z tytułem „Pomysł na Mozarta”. I to była świetna idea, a poprzeczka wykonawcza została postawiona niezwykle wysoko.

Wiem, z rozmowy z Panem Przemysławem Fiugajskim, że Chelesa Guo jest mu znana od wielu lat, że śledzi Jej karierę. I to dzięki prywatnym kontaktom pojawiła się w naszym mieście, naszej Filharmonii, dając nam niezwykłe przeżycia muzyczne. Ona i nasza Orkiestra. Dyrygent wyróżnił kilku Muzyków: waltornistów, flecistkę, oboistkę, klarnecistę, fagocistę. To taki zwyczaj, kiedy poszczególne instrumenty mają swoje solowe wejścia lub dialogują – tutaj – z fortepianem.

Dodam, że Chelsea Guo brała udział w XVIII Konkursie Chopinowskim w Warszawie.
To był rok 2021.

Pisałem w sobotę wieczorem, 13 kwietnia 2024

Zygmunt Marek Piechocki
foto FB



Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć










<czytaj dalej>

Vivaldi, Vivaldi, Vivaldi… albo niezwykle trafiony pomysł dyrekcji Filharmonii Gorzowskiej. <czytaj dalej>

Moim zdaniem o recitalu fortepianowym Leny Juszkiewicz. <czytaj dalej>

Najpierw to powinienem podziękować osobie/osobom, które zadecydowały o występie/ recitalu duetu „Chopin Piano Duo” w naszej Gorzowskiej Filharmonii. <czytaj dalej>

Na tak zatytułowanym koncercie byłem 29 listopada 2023 w Sali Kameralnej Filharmonii Gorzowskiej. Tytuł adekwatny do wydarzenia muzycznego. <czytaj dalej>

Znakomity koncert w Sali Kameralnej Filharmonii Gorzowskiej. <czytaj dalej>

„Missa Pro Pace” na inaugurację Festiwalu Muzyki Współczesnej im. Wojciecha Kilara. <czytaj dalej>

Muzyka programowa na otwarcie sezonu 2023/2024 w Filharmonii Gorzowskiej. <czytaj dalej>

„Piknik chopinowski” – 13 sierpnia 2023. <czytaj dalej>

Andrzej Jagodziński znakomity pianista jazzowy w radiowym wywiadzie, którego miałem przyjemność posłuchać, powiedział następujące zdanie: „Jazz i Chopina łączy improwizacja”. <czytaj dalej>

Piątkowe (10 marca 2023) peregrynacje muzyczne. <czytaj dalej>

Na kilka dni przed dzisiejszym, trzeciomarcowym piątkiem posłuchałem w Internecie utworów, które w naszej, filharmonicznej kameralnej będą zagrane. <czytaj dalej>

Popołudnie 30 września 2022 r. w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Gorzowie rozpoczął duet aktorski: Marta Karmowska i Bartosz Bandura. Przedstawili impresję teatralną „Koniec świata” opartą na tekstach księdza poety Jerzego Hajdugi. <czytaj dalej>

INAUGURACJA Z DWOMA BISAMI, czyli (sprawozdawczo-refleksyjnie-recenzyjnie). <czytaj dalej>

W najbliższą niedzielę, 11 września 2022 o godz. 15.00 odbędzie się kolejny koncert w Hubertówce pod Łośnem. <czytaj dalej>

W minioną niedzielę wybrałem się na recital fortepianowy, kolejną odsłonę „Pikników chopinowskich” na Placu Sztuk Filharmonii Gorzowskiej. Tak więc działkowo-leśny leżak zamieniłem na ten, który oferuje organizator (FG) na czas słuchania koncertu. <czytaj dalej>

Niedytyramb rozważający, relacyjny, paralelny. <czytaj dalej>

A więc i „świętość” i jej przeciwieństwo – „to co ludzkie”. Można te właściwości rozważać na wiele sposobów. Medytować, ale także odnosić się swoim postępowaniem, twórczością, dawaniem świadectwa. Zapewne jest tak, że w każdym człowieku oba te zjawiska występują wspólnie. Owszem, w większości pragniemy i u siebie, i u innych pozytywnych cech, więc zapewne owej świętości, jakkolwiek by ją rozumieć. <czytaj dalej>

„Słownik wyrazów obcych i trudnych” Andrzeja Markowskiego i Radosława Pawelca tak tłumaczy słowa: ”epatować - starać się swoim zachowaniem wprawić innych w zdumienie, zachwyt, podziw”, „emanować – wydzielać coś abstrakcyjnego, promieniować czymś”. <czytaj dalej>

Nie, nie modliłem się o zdrowie. Raczej i najczęściej o spotkanie życzliwych ludzi. Także profesjonalnych i uczynnych w tym co czynią dla innych. Od pań w Izbie przyjęć po te, które sprzątają sale, panie pielęgniarki, lekarzy. <czytaj dalej>

«	kwiecień 2024					»
P	W	Ś	C	P	S	N
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Piękna inicjatywa w brzydkim mieście

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

budowa jednostki wojskowej w gorzowie
<czytaj dalej>

ma doswiadczenie w firmie budowlanej poprawiania architektury na małą skalę

cele jakie moge podpowiedzieć
to centrum przesiadkowe <czytaj dalej>

Szkoła na MEDAL.BRAWO...



<czytaj dalej>

"Ktoś biegł tą uliczką przed nami, miał jak my
wzrok zdjęty uczuciem;"
(Kamil Kwidziński, pierwszy wers wiersza Jotunheim< <czytaj dalej>

Ciekawe, że depresji nie mają ci, którzy ciężko pracują, którym brakuje do wypłaty, tym, którzy wyprzedają się tym, którzy starają się <czytaj dalej>