Krzysztof Wieczorek mieszka we wsi  Wężyska niedaleko Krosna OdrzaÅ„skiego. Jest TwarzÄ… Lubuskiej NiepeÅ‚nosprawnoÅ›ci.

Pierwszą część jego historii przeczytasz tu: http://www.egorzowska.pl/pokaz,czlowiek,6421,

Dziś część druga:

Chris – jak o sobie mówi – ma Å›wiadomość wÅ‚asnych kompleksów, dlatego bardzo chciaÅ‚ wyrwać siÄ™ z maÅ‚ego miasteczka w Å›wiat. – Ale to nie takie proste. ZobaczyÅ‚em i wróciÅ‚em. DostaÅ‚em siÄ™ do projektu i dziÄ™ki niemu pracujÄ™ w spóÅ‚dzielni socjalnej w KroÅ›nie OdrzaÅ„skim. SprzÄ…tam we wspólnocie mieszkaniowej. Jest to dość mÄ™czÄ…ce zajÄ™cie, ale bardzo dużo osób mnie motywuje. Czasami czytam wypowiedzi mistera RafaÅ‚a MaÅ›laka. I on pisze, że gdyby miaÅ‚ bardzo ciężkÄ… pracÄ™ fizycznÄ…, nie osiÄ…gnÄ…Å‚by tego, co dziÅ› ma. A ma piÄ™knÄ… prezencjÄ™. No i ja, gdybym pracowaÅ‚ po dziesięć godzin na budowie, też byÅ‚bym zmÄ™czony i nie dawaÅ‚bym rady trenować. Dlatego wciąż szukam. Ale z tej pracy, którÄ… mam, nie zrezygnujÄ™.


Od 30 lat Krzysztof Wieczorek mieszka we wsi Wężyska z dziadkami, którzy stanowili dla niego rodzinÄ™ zastÄ™pczÄ…. I najbardziej boi siÄ™, że może ich kiedyÅ› zabraknąć. Ojca i sióstr nie zna. Matka pracuje gdzieÅ› za granicÄ…. – Inaczej jest, jak czÅ‚owieka wychowujÄ… rodzice, a inaczej, jak dziadkowie – mówi. – Ja nie mogÄ™ narzekać. Jasne, bÅ‚Ä…dziÅ‚em. Ale dziadkowie nie zawsze rozumiejÄ…, czego chcÄ™, a choroba pokazuje to, czego normalny czÅ‚owiek nie widzi. I to jest trudne. Ale nie uważam siebie za osobÄ™ chorÄ…. Å»yjÄ™ spontanicznie. Mam w sobie pozytywnÄ… energiÄ™. Jestem wysportowany, chodzÄ™ na siÅ‚owniÄ™, by wzmocnić ciaÅ‚o. W domu mam komputer. DziÄ™ki temu Å›wiat jest otwarty i mam szansÄ™ na różne wystÄ™py. Wyszukujemy oferty i odpowiadamy. Nie wszystko trzeba robić zaraz za pieniÄ…dze. Dlatego dostajemy czasami jakieÅ› ubrania czy gadżety i ja siÄ™ z tego cieszÄ™.

W tej podwójnej rzeczywistoÅ›ci, z którÄ… na co dzieÅ„ siÄ™ zmaga, Chris na pierwszym miejscu stawia taniec. PoÅ›wiÄ™ca mu każdÄ… wolnÄ… chwilÄ™. MyÅ›laÅ‚ o prowadzeniu zajęć z mÅ‚odzieżą szkolnÄ…, ale w niewielkim miasteczku to trudne; o treningach w grupie z kolegami, ale np. ci z Zielonej Góry majÄ… studia i rodziny, dlatego jest problem, by siÄ™ dopasować. Dlatego robi, co może, by w weekendy wyjeżdżać z kolegÄ… na festiwale, np. na Flying Steps do Berlina. Teraz planuje zrobienie koszulek z wÅ‚asnym logo, by byli rozpoznawalni i realizacjÄ™ demo, które mogÅ‚oby być ich ofertÄ….

Pomaga też niepeÅ‚nosprawnym w speÅ‚nianiu marzeÅ„. – Lekarz mi mówi, że nie mogÄ™ tego robić, bo mam lekkie upoÅ›ledzenie. Ale jak chcÄ™ coÅ› zrobić, to znaczy, że mogÄ™. Najważniejsze, żeby chcieć – dodaje. – A ja każdego dnia bardziej siebie odkrywam i uważam, że każdy ma swoje pięć minut. Ja to pięć minut bÄ™dÄ™ miaÅ‚. PrÄ™dzej czy później. I wtedy pojadÄ™ sobie na dÅ‚ugi urlop na Bora Bora.
Krzysiek wziÄ…Å‚ sobie do serca to, co mówiÅ‚ Å›p. Jan Kulczyk, żeby myÅ›leć lokalnie, a dziaÅ‚ać globalnie. Kilka lat temu, jeszcze w Londynie, chÅ‚opak braÅ‚ udziaÅ‚ w projekcie z ludźmi z różnych kontynentów i o różnych religiach. – To zostawiÅ‚o miÅ‚e i niemiÅ‚e wspomnienia, ale daÅ‚o dużo do myÅ›lenia - wspomina. – Teraz dzieli nas odlegÅ‚ość, ale ja za granicÄ™ jeszcze wrócÄ™, by dziaÅ‚ać miÄ™dzynarodowo. No i nawet jak bÄ™dÄ™ miaÅ‚ 60 lat to też bÄ™dÄ™ taÅ„czyÅ‚, bo w zdrowym ciele zdrowy duch.

Tekst i foto Hanna Kaup


Projekt otrzymaÅ‚ dofinansowanie ze Å›rodków PFRON przy wsparciu Województwa Lubuskiego – Regionalnego OÅ›rodka Polityki SpoÅ‚ecznej w Zielonej Górze i jest realizowany przez FundacjÄ™ Ad Rem oraz portal prasowy www.egorzowska.pl od lipca do grudnia 2015 r.